Συγκέντρωση-πορεία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες του Δεκέμβρη.
Αμεση απελευθέρωση των προφυλακισμένων.
Τετάρτη 31 Δεκέμβρη, 12μμ, Αβάντων-όπισθεν Αγ. Νικολάου
Οικολογική Δράση στην Εύβοια, Μαύρο Πιπέρι, Ανταρσία στον Εύριπο, συντρόφισσες/οι
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008
Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008
Ενημέρωση για την πορεία της Τρίτης 09 Δεκεμβρίου στη Χαλκίδα
Μετά από κάλεσμα Συλλογικοτήτων και ατόμων απο τη Χαλκίδα, ενάντια στις κρατικές δολοφονίες με αφορμή το θάνατο του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου πραγματοποιείται συγκέντρωση-πορεία σε κεντρικούς δρόμους της Χαλκίδας. Παρά το κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργείται απο το πρωί της Τρίτης απο κύκλους της Αστυνομίας με την αγαστή συνεργασία δημοσιογραφίσκων και παρακρατικών, ο κόσμος που συγκεντρώνεται ξεπερνά τα 400 άτομα. Έχει στηθεί μικροφωνική στο κεντρικότερο εμπορικό δρόμο της πόλης και διαβάζεται κείμενο ενώ καταγγέλεται παράλληλα και ο ρόλος της αστυνομίας για το όργιο φημών. Επίσης μια μητέρα, που ο γιος της δολοφονήθηκε στο ΑΤ Ν. Φιλαδέλφειας πριν από 5 χρόνια, παίρνει αυθόρμητα το λόγο και μιλάει για τη δολοφονία του γιού της.
Αργότερα ξεκινά πορεία που καταλήγει στο Α.Τ. Χαλκίδας με πανό που γράφει "η τάξη τους μυρίζει ανθρώπινο αίμα''. Τα συνθήματα που κυριαρχούν είναι: ΜΠΑΤΣΟΙ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ, Ο Λαός θα πεί τη τελευταία λέξη αυτές οι μέρες είναι το Αλέξη, Ο θάνατος δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις στο δρόμο γεννιούνται συνειδήσεις, στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο, Όταν οι μπάτσοι σκοτώσουν τα παιδιά σας τότε θα βγείτε και σεις απ' τα κλουβιά σας ενώ έξω απο τα δικαστήρια φωνάχτηκε το σύνθημα ΜΠΑΤΣΟΙ-SS-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΙΚΑΣΤΕΣ. Έξω το ΑΤ Χαλκίδας πετάχτηκαν μερικές πέτρες και πλαστικά μπουκάλια νερό, ενω η πορεία διαλύθηκε στη Πλατεία Αγοράς.
Αργότερα ξεκινά πορεία που καταλήγει στο Α.Τ. Χαλκίδας με πανό που γράφει "η τάξη τους μυρίζει ανθρώπινο αίμα''. Τα συνθήματα που κυριαρχούν είναι: ΜΠΑΤΣΟΙ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ, Ο Λαός θα πεί τη τελευταία λέξη αυτές οι μέρες είναι το Αλέξη, Ο θάνατος δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις στο δρόμο γεννιούνται συνειδήσεις, στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο, Όταν οι μπάτσοι σκοτώσουν τα παιδιά σας τότε θα βγείτε και σεις απ' τα κλουβιά σας ενώ έξω απο τα δικαστήρια φωνάχτηκε το σύνθημα ΜΠΑΤΣΟΙ-SS-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΙΚΑΣΤΕΣ. Έξω το ΑΤ Χαλκίδας πετάχτηκαν μερικές πέτρες και πλαστικά μπουκάλια νερό, ενω η πορεία διαλύθηκε στη Πλατεία Αγοράς.
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Ανοικτό κάλεσμα διαμαρτυρίας ενάντια στις κρατικές δολοφονίες
Τρίτη 9 Δεκέμβρη 2008, όπισθεν Αγ.Νικολάου (Αβάντων), 6μμ
Η ΤΑΞΗ ΤΟΥΣ ΜΥΡΙΖΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΑΙΜΑ
Σάββατο 6 Δεκέμβρη 2008, ώρα 21:05: Δύο ειδικοί φρουροί με την κάλυψη μιας διμοιρίας των ΜΑΤ δολοφονούν εν ψυχρώ έναν δεκαπεντάχρονο νέο. Είχε προηγηθεί ένας συνηθισμένος λεκτικός διαξιφισμός που ήταν αρκετός για έναν μπάτσο να οπλίσει, να σημαδεύσει, να σκοτώσει. Δεν έπραξε τίποτα το διαφορετικό από αυτό που οι πολιτικές ηγεσίες σχεδιάζουν και εν μέρει εφαρμόζουν τα τελευταία χρόνια. Μηδενική ανοχή σε οτιδήποτε δεν ελέγχεται από το κράτος και τους θεσμούς του. Οι ίδιοι διατυπώνουν και ορίζουν τους κανόνες και αργότερα τα μμε αναλαμβάνουν το ρόλο της χειραγώγησης και της διαμόρφωσης της περιβόητης «κοινής γνώμης». Αλλά η οργή και η αντίδραση, δεν τιθασεύεται-δεν καλουπώνεται, δρα ανεξέλεγκτη και σκορπά θύελλες.
Η εξουσία είναι βέβαιο ότι πάλι θα μιλήσει για «μεμονωμένο» και «ατυχές» περιστατικό, για την «κακιά στιγμή» και ας αυξάνονται ραγδαία οι στατιστικές με τα θύματα από «εξοστρακισμούς» σφαιρών, οι θανάσιμοι ξυλοδαρμοί, κυρίως μεταναστών στα αστυνομικά τμήματα, οι νεκροί φυλακισμένοι, οι παρακρατικές επιθέσεις φασιστών με διαρκή κάλυψη της αστυνομίας και τόσα άλλα. Σαν πολλά δεν είναι για να βαφτίζονται «μεμονωμένα»; Αντιθέτως, αποτελούν προϊόντα μιας συγκεκριμένης πολιτικής επιλογής που υπαγορεύεται από την απαξία της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας. Επιστέγασμα της εντεινόμενης κρατικής καταστολής και αστυνομοκρατίας με νέα και σύγχρονα μέσα, όπως C4I, ένοπλες πεζές περιπολίες κ.ά. Άγριες επιθέσεις σε πορείες που χαρακτηρίζονται «ειρηνικές», όπως πέρσι στις φοιτητικές κινητοποιήσεις, ντου σε στέκια και καταλήψεις συλλογικοτήτων, αλλά κατά τ΄ άλλα μιλάνε μέσω των μμε για το «άβατο των εξαρχείων». Αλλά ο σχεδιασμός τους δεν σταματά εδώ αφού περιλαμβάνει την μελλοντική οπλοφορία και οπλοχρησία δημοτικών αστυνομικών και σεκιουριτάδων, προφανώς για να μπορούν να δολοφονούν και αυτή με τη πρώτη στραβή ματιά, με τη πρώτη αφορμή!
Είκοσι τρία χρόνια μετά τη πισώπλατη δολοφονία του Καλτεζά, και το κράτος συνεχίζει να δολοφονεί. Το σύστημα πολιτικών δομών αναλλοίωτο εδώ και δεκαετίες, με μια τακτική εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία που απλά κάνουν τη μοιρασιά της τράπουλας στους γνωστούς-άγνωστους της οικονομικής ελίτ. Εξασφαλίζοντας για την μαρίδα διαρκή λιτότητα, ανασφάλιστη εργασία, μισθούς πείνας που αν θέλεις να ξεφύγεις από αυτά θα πρέπει να γλείφεις ολομερίς κάποιον βουλευτή ώστε να βολευτείς και εσύ στον μικροαστικό κόσμο της ιδιώτευσης.
Από την άλλη πλευρά, επιμένουμε ότι οφείλουμε και μπορούμε να δημιουργήσουμε αυτοοργανομένες και αυτοδιαχειριστικές μορφές δράσης, που θα προβάλλουμε τις αντιιεραχικές σχέσεις στην καθημερινότητα μας, μακριά και πέρα από οποιαδήποτε κομματική καθοδήγηση.
Άλλωστε αυτό που ζούμε σίγουρα δεν είναι δημοκρατία!
Συλλογικότητες και άτομα από τη Χαλκίδα
Η ΤΑΞΗ ΤΟΥΣ ΜΥΡΙΖΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΑΙΜΑ
Σάββατο 6 Δεκέμβρη 2008, ώρα 21:05: Δύο ειδικοί φρουροί με την κάλυψη μιας διμοιρίας των ΜΑΤ δολοφονούν εν ψυχρώ έναν δεκαπεντάχρονο νέο. Είχε προηγηθεί ένας συνηθισμένος λεκτικός διαξιφισμός που ήταν αρκετός για έναν μπάτσο να οπλίσει, να σημαδεύσει, να σκοτώσει. Δεν έπραξε τίποτα το διαφορετικό από αυτό που οι πολιτικές ηγεσίες σχεδιάζουν και εν μέρει εφαρμόζουν τα τελευταία χρόνια. Μηδενική ανοχή σε οτιδήποτε δεν ελέγχεται από το κράτος και τους θεσμούς του. Οι ίδιοι διατυπώνουν και ορίζουν τους κανόνες και αργότερα τα μμε αναλαμβάνουν το ρόλο της χειραγώγησης και της διαμόρφωσης της περιβόητης «κοινής γνώμης». Αλλά η οργή και η αντίδραση, δεν τιθασεύεται-δεν καλουπώνεται, δρα ανεξέλεγκτη και σκορπά θύελλες.
Η εξουσία είναι βέβαιο ότι πάλι θα μιλήσει για «μεμονωμένο» και «ατυχές» περιστατικό, για την «κακιά στιγμή» και ας αυξάνονται ραγδαία οι στατιστικές με τα θύματα από «εξοστρακισμούς» σφαιρών, οι θανάσιμοι ξυλοδαρμοί, κυρίως μεταναστών στα αστυνομικά τμήματα, οι νεκροί φυλακισμένοι, οι παρακρατικές επιθέσεις φασιστών με διαρκή κάλυψη της αστυνομίας και τόσα άλλα. Σαν πολλά δεν είναι για να βαφτίζονται «μεμονωμένα»; Αντιθέτως, αποτελούν προϊόντα μιας συγκεκριμένης πολιτικής επιλογής που υπαγορεύεται από την απαξία της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας. Επιστέγασμα της εντεινόμενης κρατικής καταστολής και αστυνομοκρατίας με νέα και σύγχρονα μέσα, όπως C4I, ένοπλες πεζές περιπολίες κ.ά. Άγριες επιθέσεις σε πορείες που χαρακτηρίζονται «ειρηνικές», όπως πέρσι στις φοιτητικές κινητοποιήσεις, ντου σε στέκια και καταλήψεις συλλογικοτήτων, αλλά κατά τ΄ άλλα μιλάνε μέσω των μμε για το «άβατο των εξαρχείων». Αλλά ο σχεδιασμός τους δεν σταματά εδώ αφού περιλαμβάνει την μελλοντική οπλοφορία και οπλοχρησία δημοτικών αστυνομικών και σεκιουριτάδων, προφανώς για να μπορούν να δολοφονούν και αυτή με τη πρώτη στραβή ματιά, με τη πρώτη αφορμή!
Είκοσι τρία χρόνια μετά τη πισώπλατη δολοφονία του Καλτεζά, και το κράτος συνεχίζει να δολοφονεί. Το σύστημα πολιτικών δομών αναλλοίωτο εδώ και δεκαετίες, με μια τακτική εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία που απλά κάνουν τη μοιρασιά της τράπουλας στους γνωστούς-άγνωστους της οικονομικής ελίτ. Εξασφαλίζοντας για την μαρίδα διαρκή λιτότητα, ανασφάλιστη εργασία, μισθούς πείνας που αν θέλεις να ξεφύγεις από αυτά θα πρέπει να γλείφεις ολομερίς κάποιον βουλευτή ώστε να βολευτείς και εσύ στον μικροαστικό κόσμο της ιδιώτευσης.
Από την άλλη πλευρά, επιμένουμε ότι οφείλουμε και μπορούμε να δημιουργήσουμε αυτοοργανομένες και αυτοδιαχειριστικές μορφές δράσης, που θα προβάλλουμε τις αντιιεραχικές σχέσεις στην καθημερινότητα μας, μακριά και πέρα από οποιαδήποτε κομματική καθοδήγηση.
Άλλωστε αυτό που ζούμε σίγουρα δεν είναι δημοκρατία!
Συλλογικότητες και άτομα από τη Χαλκίδα
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008
Χαριστικό-ανταλλακτικό παζάρι στη Χαλκίδα
Χαριστικό-ανταλλακτικό παζάρι στη Χαλκίδα απο την ''Οικολογική Δράση στην Εύβοια''.
Σάββατο 6 Δεκέμβρη 2008, 10πμ, Πλ.Αγοράς και Κυριακή 7 Δεκέμβρη 2008, 11πμ, Πλ. Αγ. Νικολάου.
Σάββατο 6 Δεκέμβρη 2008, 10πμ, Πλ.Αγοράς και Κυριακή 7 Δεκέμβρη 2008, 11πμ, Πλ. Αγ. Νικολάου.
Χαριστικό-Ανταλλακτικό Παζάρι
Ένας άλλος τρόπος είναι δυνατός…
«Στη βάση κάθε κοινωνίας, κάθε οικονομίας, υπάρχει μια μη οικονομία, που αποτελείται από πλούτη τα οποία δεν είναι ανταλλάξιμα, από δώρα χωρίς ανταπόδοση, από ανιδιοτελείς προσφορές, από κοινά αγαθά».
Αντρέ Γκορτζ
Πειραματιζόμαστε, θέλοντας να μετασχηματίσουμε την καθημερινότητά μας, δημιουργώντας καταρχήν ένα δίκτυο ανταλλαγής αντικειμένων χωρίς χρηματικό αντίτιμο πάνω σε μια βάση μη διαμεσολαβημένων και αλληλέγγυων κοινωνικών σχέσεων. Αμφισβητούμε τον μονόδρομο που μας έχει επιβληθεί μέσα από την καθημερινή μας διαδρομή δουλειά-σπίτι-κατανάλωση και γινόμαστε οι ίδιοι δημιουργοί, ποιητές της ζωής μας. Χωρίς αντίτιμο σημαίνει προσφέρω, μοιράζομαι…Το κάνουμε πράξη ξεκινώντας από δω, από τα μικρά καθημερινά πράγματα με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή αλλά και από τις μεταξύ μας σχέσεις που γίνονται ουσιαστικά κοινωνικές αφού θα απαντούν στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, σχέσεις αλληλοβοήθειας και χαριστικές με την έννοια της προσφοράς, αδιαμεσολάβητες από το εμπόρευμα.
Στο χαριστικό παζάρι υπάρχουν διάφορα αντικείμενα που για κάποιον/α δεν είναι χρήσιμα αλλά που κάποιος/α άλλος/η μπορεί να τα χρειάζεται. Δηλαδή πράγματα αχρησιμοποίητα και όχι άχρηστα. Το πάρε-δώσε γίνεται χωρίς χρήματα και δε χρειάζεται να φέρεις κάτι για να πάρεις κάτι άλλο που χρειάζεσαι. Δεν είναι επίσης ένα παζάρι για φτωχούς, με φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Εκτός κι αν παραδεχτούμε όλοι τη φτώχεια της καθημερινής ζωής μας…Η επαναχρησιμοποίηση αυτών των αντικειμένων δεν είναι άμυνα ή μειονέκτημα, είναι πρόταση και στόχος. Τα πράγματα αυτά μπορεί να μην είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που θα αγοράζαμε αλλά το να τα προσαρμόσουμε στις απαιτήσεις μας ή να προσαρμόσουμε τις απαιτήσεις μας σε αυτά δείχνει μια πρακτική ευφυΐα που ο άνθρωπος είχε από πάντα αλλά και μια ουσιαστική οικολογική συνείδηση που εναντιώνεται στη σπατάλη.
Σε μια πόλη που δύσκολα πια μπορούμε να αισθανθούμε «δική μας πόλη», επειδή απλώς και μόνο κατοικούμε και δουλεύουμε εδώ, θα είχε πραγματικά νόημα να δημιουργήσουμε οικείους χώρους και χρόνους, ειλικρινείς σχέσεις ανθρώπων που επιθυμούν πραγματικά να ζουν μαζί και να μοιράζονται την καθημερινότητά τους.
Φέρτε αντικείμενα, ρούχα, βιβλία, cd ή ό,τι άλλο δε χρησιμοποιείτε και νομίζετε ότι μπορεί να ενδιαφέρει κάποιον άλλο/η και πάρτε ό,τι σας είναι χρήσιμο!
Ένας άλλος τρόπος είναι δυνατός…
«Στη βάση κάθε κοινωνίας, κάθε οικονομίας, υπάρχει μια μη οικονομία, που αποτελείται από πλούτη τα οποία δεν είναι ανταλλάξιμα, από δώρα χωρίς ανταπόδοση, από ανιδιοτελείς προσφορές, από κοινά αγαθά».
Αντρέ Γκορτζ
Πειραματιζόμαστε, θέλοντας να μετασχηματίσουμε την καθημερινότητά μας, δημιουργώντας καταρχήν ένα δίκτυο ανταλλαγής αντικειμένων χωρίς χρηματικό αντίτιμο πάνω σε μια βάση μη διαμεσολαβημένων και αλληλέγγυων κοινωνικών σχέσεων. Αμφισβητούμε τον μονόδρομο που μας έχει επιβληθεί μέσα από την καθημερινή μας διαδρομή δουλειά-σπίτι-κατανάλωση και γινόμαστε οι ίδιοι δημιουργοί, ποιητές της ζωής μας. Χωρίς αντίτιμο σημαίνει προσφέρω, μοιράζομαι…Το κάνουμε πράξη ξεκινώντας από δω, από τα μικρά καθημερινά πράγματα με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή αλλά και από τις μεταξύ μας σχέσεις που γίνονται ουσιαστικά κοινωνικές αφού θα απαντούν στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, σχέσεις αλληλοβοήθειας και χαριστικές με την έννοια της προσφοράς, αδιαμεσολάβητες από το εμπόρευμα.
Στο χαριστικό παζάρι υπάρχουν διάφορα αντικείμενα που για κάποιον/α δεν είναι χρήσιμα αλλά που κάποιος/α άλλος/η μπορεί να τα χρειάζεται. Δηλαδή πράγματα αχρησιμοποίητα και όχι άχρηστα. Το πάρε-δώσε γίνεται χωρίς χρήματα και δε χρειάζεται να φέρεις κάτι για να πάρεις κάτι άλλο που χρειάζεσαι. Δεν είναι επίσης ένα παζάρι για φτωχούς, με φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Εκτός κι αν παραδεχτούμε όλοι τη φτώχεια της καθημερινής ζωής μας…Η επαναχρησιμοποίηση αυτών των αντικειμένων δεν είναι άμυνα ή μειονέκτημα, είναι πρόταση και στόχος. Τα πράγματα αυτά μπορεί να μην είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που θα αγοράζαμε αλλά το να τα προσαρμόσουμε στις απαιτήσεις μας ή να προσαρμόσουμε τις απαιτήσεις μας σε αυτά δείχνει μια πρακτική ευφυΐα που ο άνθρωπος είχε από πάντα αλλά και μια ουσιαστική οικολογική συνείδηση που εναντιώνεται στη σπατάλη.
Σε μια πόλη που δύσκολα πια μπορούμε να αισθανθούμε «δική μας πόλη», επειδή απλώς και μόνο κατοικούμε και δουλεύουμε εδώ, θα είχε πραγματικά νόημα να δημιουργήσουμε οικείους χώρους και χρόνους, ειλικρινείς σχέσεις ανθρώπων που επιθυμούν πραγματικά να ζουν μαζί και να μοιράζονται την καθημερινότητά τους.
Φέρτε αντικείμενα, ρούχα, βιβλία, cd ή ό,τι άλλο δε χρησιμοποιείτε και νομίζετε ότι μπορεί να ενδιαφέρει κάποιον άλλο/η και πάρτε ό,τι σας είναι χρήσιμο!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
