Κατάληψη στο Πολυτεχνείο πραγματοποιήθηκε χθες το βράδι μετά τις εφόδους της αστυνομίας στο χώρο ΡΕΣΑΛΤΟ και τη γενικότερη αστυνομοκρατία των τελευταίων ωρών.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από το ελληνικό κράτος, ο στρατός κατοχής του καθεστώτος επιχειρεί να καταλάβει κάθε γωνιά της πόλης. Οι ένστολοι δολοφόνοι εισέβαλαν στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΡΕΣΑΛΤΟ στο Κερατσίνι και στο κατειλημμένο δημαρχείο του Κερατσινίου. Επιτέθηκαν σε νεολαίους, απέκλεισαν πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους αγώνα, περικύκλωσαν την περιοχή των Εξαρχείων και το Πολυτεχνείο, προχωρώντας σε μεγάλο αριθμό προσαγωγών και συλλήψεων που συνεχίζονται μέχρι αυτή την ώρα. Τα φερέφωνα του καθεστώτος, τα ΜΜΕ, αναμεταδίδουν την κρατική προπαγάνδα δημιουργώντας κλίμα τρομοϋστερίας.
Ένα χρόνο μετά την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη, το σύστημα της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης επιχειρεί να ξανακερδίσει το χαμένο έδαφος. Επιχειρεί να επιβάλει ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης προκειμένου να ανακόψει την κοινωνική οργή και να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στην κοινωνία.
Με βάση τις συνθήκες κατοχής που διαμορφώνονται σε όλη την πόλη, καταλαμβάνουμε το χώρο του Πολυτεχνείου. Καλούμε κάθε αντιστεκόμενο στη συνέχιση του αγώνα με κάθε μέσο. Κρατάμε τον χώρο και δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας σε όσους αντιμετωπίζουν την κρατική καταστολή.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΑΧΘΕΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΑΥΡΙΟ, 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ʼ09, ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 1.30 μ.μ.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ…
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
Ποια γεγονότα οδήγησαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973 (Μέρος Β΄)
Το μέρος αυτό αναφέρεται στο διάστημα που ακολούθησε από το δημοψήφισμα που διενήργησε το καθεστώς έως και την εξέγερση. Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν με γρήγορους και απρόβλεπτους ρυθμούς. Από την ουσιαστική πλευρά του όλου ζητήματος, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα η διαπλοκή αλλά και η σύμπλευση των αντιτιθέμενων και ανταγωνιστικών κατευθύνσεων των κομματικών μηχανισμών ΚΚΕ, ΚΚΕ εσ. και των λοιπών εξουσιαστικών φορέων σε σχέση με τις διαθέσεις του κόσμου είναι πασιφανής, όπως θα διαπιστωθεί από τα όσα αναφέρονται στη συνέχεια.
Διαβάστε αναλυτικά στο παρακάτω link του www.anarchypress.gr και συγκεκριμένα:
http://anarchypress.wordpress.com/2009/11/09/
Διαβάστε αναλυτικά στο παρακάτω link του www.anarchypress.gr και συγκεκριμένα:
http://anarchypress.wordpress.com/2009/11/09/
Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009
Ποια γεγονότα οδήγησαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973 (Μέρος Α΄)
Ποια γεγονότα οδήγησαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973 (Μέρος Α΄)
[Καθώς συμπληρώνονται 36 χρόνια από την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973, είναι χρήσιμο και δημιουργικό το να επαναφέρονται και να «αναμοχλεύονται» μνήμες. Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια περιεκτική παρουσίαση των γεγονότων (από έναν που συμπεριλαμβάνεται στους 300 προβοκάτορες σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΚΚΕ) και φτάνει μέχρι το δημοψήφισμα που προκήρυξε το καθεστώς, που επικράτησε μετά την 21η Απριλίου 1967.]
Διαβάστε αναλυτικά στο παρακάτω link του www.anarchypress.gr
http://anarchypress.wordpress.com/2009/11/08/
[Καθώς συμπληρώνονται 36 χρόνια από την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973, είναι χρήσιμο και δημιουργικό το να επαναφέρονται και να «αναμοχλεύονται» μνήμες. Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια περιεκτική παρουσίαση των γεγονότων (από έναν που συμπεριλαμβάνεται στους 300 προβοκάτορες σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΚΚΕ) και φτάνει μέχρι το δημοψήφισμα που προκήρυξε το καθεστώς, που επικράτησε μετά την 21η Απριλίου 1967.]
Διαβάστε αναλυτικά στο παρακάτω link του www.anarchypress.gr
http://anarchypress.wordpress.com/2009/11/08/
Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009
ΛΑΡΚΟ: Το Κράτος ρυπαίνει το Κράτος δολοφονεί...
Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις που σημειώνονται στο θέμα της ΛΑΡΚΟ και του εξασθενές χρωμίου, δημοσιεύουμε αφίσα της Οικολογικής Δράσης στην Εύβοια που κυκλοφορεί αυτή τη περίοδο.
Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009
Η ΛΑΡΚΟ και η ρύπανση του Ευβοϊκού Κόλπου
Το ζήτημα της Ρύπανσης του Ευβοϊκού Κόλπου
Η ρύπανση του Κόλπου είναι δυστυχώς αδιαμφισβήτητη και επιπρόσθετα διαρκώς εντεινόμενη. Η παρουσία βιομηχανικών μονάδων όπως ΛΑΡΚΟ, Σόγια, Τσιμέντα, Νεοχημική λίγο ως πολύ επιδρούν στην σταδιακή απαξίωση του Κόλπου. Η συμβατική γεωργική παραγωγή με τη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων σε περιοχές όπως Μεσσάπια και Ληλάντιο επιδρούν επιβαρυντικά στο θαλάσσιο οικοσύστημα, παράλληλα με τα αστικά απόβλητα και τις μεγάλες εγκατάστασεις ιχθυοκαλλιεργειών.
Τα νιτρικά και η αμμωνία εμφανίζουν αρκετά μεγάλες συγκεντρώσεις, κυρίως στο Ν. Ευβοϊκό, ενώ ο Β. Ευβοϊκός παρουσιάζει αυξημένες συγκεντρώσεις θρεπτικών πυριτικών, νιτρικών και φωσφορικών, κυρίως σε βάθη μεγαλύτερων των 100 μέτρων. Επίσης οι παρατηρούμενες αυξημένες επιφανειακές τιμές αμμωνιακών οφείλονται στα λύματα των παράκτιων τουριστικών οικισμών.
Γενικά, το παλιρροϊκό ρεύμα του Ευρίπου, τα θαλάσσια ρεύματα και τα καλά οξυγονωμένα νερά του Ευβοϊκού «προφυλάσσουν» σημαντικά και ως ένα βαθμό την θαλάσσια περιοχή από έντονα φαινόμενα ρύπανσης. Διαφορετικά σήμερα θα μιλάγαμε για έναν «νεκρό» κόλπο.
Άλλωστε μόλις πέρσι δημοσιοποιήθηκε η ύπαρξη υδραργύρου, καδμίου και αρσενικού σε ψάρια που προέρχονταν και από τον ευβοϊκό. Οι συγκεντρώσεις των συγκεκριμένων τοξικών προκαλούν προβλήματα στο συκώτι και τα νεφρά, στο νευρικό σύστημα, στον μυϊκό ιστό και στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα. Ενώ διαρκής είναι η παρουσία τοξινών στα μύδια και άλλων βιοτοξινών (DSP) σε όστρακα της περιοχής. Επιπλέον πριν από λίγους μήνες στον Μαλιακό Κόλπο, που επικοινωνεί με τον ευβοικό στην βόρεια πλευρά του, παρατηρήθηκε μαζικός θάνατος ψαριών λόγω της ανάπτυξης τοξικού φυτοπλαγκτόν. Και ασφαλώς όπως πάντα οι αρχές ήταν καθησυχαστικές και ας έχει πληγεί σημαντικό μέρος του πληθυσμού των ψαριών.
ΛΑΡΚΟ: Ο Μέγας Χορηγός Ρύπανσης του νησιού
Ως γνωστό, η μεταλλευτική εταιρεία ΛΑΡΚΟ, που τόσο στη Κεντρική Εύβοια όσο και στη Φθιώτιδα δημιουργεί τεράστια οικολογική καταστροφή, εναποθέτει τη λεγόμενη «σκωριά» στο Β. Ευβοϊκό. Παρότι υπάρχει σειρά ερευνών, μελετών και δημοσιευμάτων για τη ρύπανση που προξενεί, ουσιαστικά βρίσκεται στο απυρόβλητο, λόγω της «ημι»-κρατικής της ιδιοκτησίας. Οι τελευταίες τρεις εργατικές δολοφονίες, στο χώρο εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ επιβεβαιώνουν με τον πιο τραγικό τρόπο την ασυδοσία και τον κρετινισμό των διοικούντων. Αυτοί που δεν σέβονται ούτε τις ανθρώπινες ζωές είναι δυνατό να σεβαστούν το περιβάλλον; Παρότι η συνολική μας προσέγγιση είναι περισσότερο βιοκεντρική παρά ανθρωποκεντρική, πιστεύουμε ότι και αυτό το γεγονός έχει τη σημασία του. Όπως επίσης δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στον ρόλο των συνδικαλιστών της εταιρείας που είτε ως εντολοδόχοι είτε ως συντεχνιακά σκεπτόμενοι, απειλούν με ανακοινώσεις όποιους εγείρουν περιβαλλοντικά θέματα. Ο γνωστός συνδικαλισμός του δημοσίου τομέα, ως πρώιμος κοινοβουλευτικός βίος. Επιπλέον, μην μας διαφεύγει ότι αρκετά μεγαλοστελέχη και συνδικαλιστές της ΛΑΡΚΟ καλύπτουν θέσεις και αξιώματα σε Δημοτικά Συμβούλια περιοχών που δρα.
Στο παρόν κείμενο, όμως, θα επικεντρωθούμε με τη μόλυνση που προκαλεί η ΛΑΡΚΟ στο Β. Ευβοϊκό. Καταρχήν το ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών) από το 1983 πραγματοποιεί έρευνες και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου αλλά κατά περίεργο(;) τρόπο καμία διαδικασία περιορισμού-έστω- της μόλυνσης δεν προχωρά. Η ΛΑΡΚΟ μεταφέρει με πλωτά μέσα από τον όρμο της Λάρυμνας, υπολείμματα της παραγωγικής της διαδικασίας, «σκωριά» και την ρίχνει στο βυθό του βόρειου ευβοϊκού. Η ετήσια ποσότητα «σκωριάς» που ρίχνεται στη θάλασσα κάθε χρόνο υπολογίζεται σε 2 εκατ. τόνους. Η υποθαλάσσια έκτασή της φτάνει τα 20 τετρ. χλμ. και το πάχος της φτάνει τα 2,5 μέτρα. Ουσιαστικά, δηλαδή αναφερόμαστε στη δημιουργία ενός τοξικού πυθμένα, τεραστίων διαστάσεων για τα στενά και κλειστά χαρακτηριστικά του Β. Ευβοϊκού. Η ΛΑΡΚΟ, βεβαίως, ισχυρίζεται ότι η σκωρία είναι «αδρανές υλικό» και δεν δημιουργεί κανένα κίνδυνο για το περιβάλλον. Η πραγματικότητα ασφαλώς είναι διαφορετική αφού το υλικό αυτό αντιδρά με το θαλασσινό νερό, με αποτέλεσμα να εκλύονται ποσότητες σιδήρου, νικελίου και χρωμίου. Η σκουριά επηρεάζει τα επίπεδα των μετάλλων, αυξάνοντάς τα στους οργανισμούς και στα ψάρια που διαβιούν στην περιοχή απόρριψης. Επιπλέον ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η πρόσφατη επισήμανση του ΕΛΚΕΘΕ ότι «τελευταία υπάρχουν στοιχεία για επιβάρυνση του θαλάσσιου οικοσυστήματος και από πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες πυρολυτικής προέλευσης», που πιθανώς συνδέονται με το εργοστάσιο και είναι καρκινογόνοι.
Οι επιπτώσεις στο θαλάσσιο οικοσύστημα από την εναπόθεση της σκουριάς είναι:
• Αλλοίωση της μορφολογίας του βυθού,
• Μεταβολή της βιοποικιλότητας, δηλαδή δεν είναι ικανοί όλοι οι οργανισμοί να αντέξουν τη συνεχή εναπόθεση και είτε πεθαίνουν είτε μεταναστεύουν,
• Μεταφορά μεταλλικών ιόντων στους θαλάσσιους οργανισμούς και στο ίζημα του πυθμένα.
Η αύξηση των μετάλλων στους θαλάσσιους οργανισμούς εμφανίζει διαχρονικά σημαντική ανοδική τάση. Πολλές μελέτες κάνουν λόγο για τη ρύπανση της «σκωριάς» και τις επιπτώσεις της, από το 1983 μάλιστα. Έτσι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν έρευνες που επιβεβαιώνουν τη παρουσία βαρέων μετάλλων σε μύδια από τον όρμο της Λάρυμνας, συγκεντρώσεις χρωμίου, νικελίου και σιδήρου σε ψάρια και καρκινοειδή, που έχουν συλλεγεί από το 1991 ως το 1997, στην ίδια περιοχή. Το ρόλο που επιφυλάσσει το κράτος στους φορείς, όπως το ΕΛΚΕΘΕ, είναι καθαρά γνωμοδοτικός και περιορισμένος στην επιστημονική αποτύπωση, για ευνόητους διαχειριστικούς λόγους. Έτσι για παράδειγμα, παρότι οι εκτελεστές της εξουσίας γνωρίζουν αποδεδειγμένα ότι σειρά επιχειρήσεων μολύνει, αυτό το οποίο πράττουν είναι να λειτουργεί το κράτος ως επίσημος προστάτης των ρυπαντών. Μονάχα όταν οι πιέσεις και οι δράσεις είναι σαφείς, δυναμικές και αποφασιστικές έχουμε πιθανότητες να ορίσουμε καλύτερα τις ζωές μας. Με αδιαμεσολάβητο τρόπο είναι επιτακτική ανάγκη να παρακάμψουμε κάθε λογής πολιτικάντη και εκείνους που μέσω των περιβαλλοντισμών προσπαθούν ουσιαστικά να βελτιώσουν τις κακές όψεις του συστήματος. Είναι οι ίδιοι που γενικά και αόριστα διατυπώνουν ότι «για τη καταστροφή της φύσης φταίει ο άνθρωπος» κατασκευάζοντας, έτσι, μια συλλογική ευθύνη που αποκρύπτει την αλήθεια. Μόνον όταν εμφανίστηκαν οι διαιρέσεις και οι διαχωρισμοί στον άνθρωπο που οδήγησαν στη δημιουργία κράτους και κεφαλαίου ξεκίνησε η αργή αρχικά, αλλά έντονη και ακραία στη συνέχεια (λόγω της «βιομηχανικής επανάστασης»)καταστροφή της φύσης. Όταν θα πάψουν να υπάρχουν αυτές οι γενεσιουργές αιτίες, η φύση και ο άνθρωπος θα επανοικοιοποιήσουν ό,τι έχει απωλεσθεί βιαίως. Ας μην τους αφήσουμε, λοιπόν, να μας λεηλατήσουν περισσότερο.
Όταν η εξουσία καταστρέφει τη φύση, τότε τι πιο φυσικό από τη καταστροφή της εξουσίας.
antarsiaevripou.blogspot.com
antarsiaevripou@yahoo.gr
Η ρύπανση του Κόλπου είναι δυστυχώς αδιαμφισβήτητη και επιπρόσθετα διαρκώς εντεινόμενη. Η παρουσία βιομηχανικών μονάδων όπως ΛΑΡΚΟ, Σόγια, Τσιμέντα, Νεοχημική λίγο ως πολύ επιδρούν στην σταδιακή απαξίωση του Κόλπου. Η συμβατική γεωργική παραγωγή με τη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων σε περιοχές όπως Μεσσάπια και Ληλάντιο επιδρούν επιβαρυντικά στο θαλάσσιο οικοσύστημα, παράλληλα με τα αστικά απόβλητα και τις μεγάλες εγκατάστασεις ιχθυοκαλλιεργειών.
Τα νιτρικά και η αμμωνία εμφανίζουν αρκετά μεγάλες συγκεντρώσεις, κυρίως στο Ν. Ευβοϊκό, ενώ ο Β. Ευβοϊκός παρουσιάζει αυξημένες συγκεντρώσεις θρεπτικών πυριτικών, νιτρικών και φωσφορικών, κυρίως σε βάθη μεγαλύτερων των 100 μέτρων. Επίσης οι παρατηρούμενες αυξημένες επιφανειακές τιμές αμμωνιακών οφείλονται στα λύματα των παράκτιων τουριστικών οικισμών.
Γενικά, το παλιρροϊκό ρεύμα του Ευρίπου, τα θαλάσσια ρεύματα και τα καλά οξυγονωμένα νερά του Ευβοϊκού «προφυλάσσουν» σημαντικά και ως ένα βαθμό την θαλάσσια περιοχή από έντονα φαινόμενα ρύπανσης. Διαφορετικά σήμερα θα μιλάγαμε για έναν «νεκρό» κόλπο.
Άλλωστε μόλις πέρσι δημοσιοποιήθηκε η ύπαρξη υδραργύρου, καδμίου και αρσενικού σε ψάρια που προέρχονταν και από τον ευβοϊκό. Οι συγκεντρώσεις των συγκεκριμένων τοξικών προκαλούν προβλήματα στο συκώτι και τα νεφρά, στο νευρικό σύστημα, στον μυϊκό ιστό και στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα. Ενώ διαρκής είναι η παρουσία τοξινών στα μύδια και άλλων βιοτοξινών (DSP) σε όστρακα της περιοχής. Επιπλέον πριν από λίγους μήνες στον Μαλιακό Κόλπο, που επικοινωνεί με τον ευβοικό στην βόρεια πλευρά του, παρατηρήθηκε μαζικός θάνατος ψαριών λόγω της ανάπτυξης τοξικού φυτοπλαγκτόν. Και ασφαλώς όπως πάντα οι αρχές ήταν καθησυχαστικές και ας έχει πληγεί σημαντικό μέρος του πληθυσμού των ψαριών.
ΛΑΡΚΟ: Ο Μέγας Χορηγός Ρύπανσης του νησιού
Ως γνωστό, η μεταλλευτική εταιρεία ΛΑΡΚΟ, που τόσο στη Κεντρική Εύβοια όσο και στη Φθιώτιδα δημιουργεί τεράστια οικολογική καταστροφή, εναποθέτει τη λεγόμενη «σκωριά» στο Β. Ευβοϊκό. Παρότι υπάρχει σειρά ερευνών, μελετών και δημοσιευμάτων για τη ρύπανση που προξενεί, ουσιαστικά βρίσκεται στο απυρόβλητο, λόγω της «ημι»-κρατικής της ιδιοκτησίας. Οι τελευταίες τρεις εργατικές δολοφονίες, στο χώρο εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ επιβεβαιώνουν με τον πιο τραγικό τρόπο την ασυδοσία και τον κρετινισμό των διοικούντων. Αυτοί που δεν σέβονται ούτε τις ανθρώπινες ζωές είναι δυνατό να σεβαστούν το περιβάλλον; Παρότι η συνολική μας προσέγγιση είναι περισσότερο βιοκεντρική παρά ανθρωποκεντρική, πιστεύουμε ότι και αυτό το γεγονός έχει τη σημασία του. Όπως επίσης δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στον ρόλο των συνδικαλιστών της εταιρείας που είτε ως εντολοδόχοι είτε ως συντεχνιακά σκεπτόμενοι, απειλούν με ανακοινώσεις όποιους εγείρουν περιβαλλοντικά θέματα. Ο γνωστός συνδικαλισμός του δημοσίου τομέα, ως πρώιμος κοινοβουλευτικός βίος. Επιπλέον, μην μας διαφεύγει ότι αρκετά μεγαλοστελέχη και συνδικαλιστές της ΛΑΡΚΟ καλύπτουν θέσεις και αξιώματα σε Δημοτικά Συμβούλια περιοχών που δρα.
Στο παρόν κείμενο, όμως, θα επικεντρωθούμε με τη μόλυνση που προκαλεί η ΛΑΡΚΟ στο Β. Ευβοϊκό. Καταρχήν το ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών) από το 1983 πραγματοποιεί έρευνες και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου αλλά κατά περίεργο(;) τρόπο καμία διαδικασία περιορισμού-έστω- της μόλυνσης δεν προχωρά. Η ΛΑΡΚΟ μεταφέρει με πλωτά μέσα από τον όρμο της Λάρυμνας, υπολείμματα της παραγωγικής της διαδικασίας, «σκωριά» και την ρίχνει στο βυθό του βόρειου ευβοϊκού. Η ετήσια ποσότητα «σκωριάς» που ρίχνεται στη θάλασσα κάθε χρόνο υπολογίζεται σε 2 εκατ. τόνους. Η υποθαλάσσια έκτασή της φτάνει τα 20 τετρ. χλμ. και το πάχος της φτάνει τα 2,5 μέτρα. Ουσιαστικά, δηλαδή αναφερόμαστε στη δημιουργία ενός τοξικού πυθμένα, τεραστίων διαστάσεων για τα στενά και κλειστά χαρακτηριστικά του Β. Ευβοϊκού. Η ΛΑΡΚΟ, βεβαίως, ισχυρίζεται ότι η σκωρία είναι «αδρανές υλικό» και δεν δημιουργεί κανένα κίνδυνο για το περιβάλλον. Η πραγματικότητα ασφαλώς είναι διαφορετική αφού το υλικό αυτό αντιδρά με το θαλασσινό νερό, με αποτέλεσμα να εκλύονται ποσότητες σιδήρου, νικελίου και χρωμίου. Η σκουριά επηρεάζει τα επίπεδα των μετάλλων, αυξάνοντάς τα στους οργανισμούς και στα ψάρια που διαβιούν στην περιοχή απόρριψης. Επιπλέον ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η πρόσφατη επισήμανση του ΕΛΚΕΘΕ ότι «τελευταία υπάρχουν στοιχεία για επιβάρυνση του θαλάσσιου οικοσυστήματος και από πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες πυρολυτικής προέλευσης», που πιθανώς συνδέονται με το εργοστάσιο και είναι καρκινογόνοι.
Οι επιπτώσεις στο θαλάσσιο οικοσύστημα από την εναπόθεση της σκουριάς είναι:
• Αλλοίωση της μορφολογίας του βυθού,
• Μεταβολή της βιοποικιλότητας, δηλαδή δεν είναι ικανοί όλοι οι οργανισμοί να αντέξουν τη συνεχή εναπόθεση και είτε πεθαίνουν είτε μεταναστεύουν,
• Μεταφορά μεταλλικών ιόντων στους θαλάσσιους οργανισμούς και στο ίζημα του πυθμένα.
Η αύξηση των μετάλλων στους θαλάσσιους οργανισμούς εμφανίζει διαχρονικά σημαντική ανοδική τάση. Πολλές μελέτες κάνουν λόγο για τη ρύπανση της «σκωριάς» και τις επιπτώσεις της, από το 1983 μάλιστα. Έτσι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν έρευνες που επιβεβαιώνουν τη παρουσία βαρέων μετάλλων σε μύδια από τον όρμο της Λάρυμνας, συγκεντρώσεις χρωμίου, νικελίου και σιδήρου σε ψάρια και καρκινοειδή, που έχουν συλλεγεί από το 1991 ως το 1997, στην ίδια περιοχή. Το ρόλο που επιφυλάσσει το κράτος στους φορείς, όπως το ΕΛΚΕΘΕ, είναι καθαρά γνωμοδοτικός και περιορισμένος στην επιστημονική αποτύπωση, για ευνόητους διαχειριστικούς λόγους. Έτσι για παράδειγμα, παρότι οι εκτελεστές της εξουσίας γνωρίζουν αποδεδειγμένα ότι σειρά επιχειρήσεων μολύνει, αυτό το οποίο πράττουν είναι να λειτουργεί το κράτος ως επίσημος προστάτης των ρυπαντών. Μονάχα όταν οι πιέσεις και οι δράσεις είναι σαφείς, δυναμικές και αποφασιστικές έχουμε πιθανότητες να ορίσουμε καλύτερα τις ζωές μας. Με αδιαμεσολάβητο τρόπο είναι επιτακτική ανάγκη να παρακάμψουμε κάθε λογής πολιτικάντη και εκείνους που μέσω των περιβαλλοντισμών προσπαθούν ουσιαστικά να βελτιώσουν τις κακές όψεις του συστήματος. Είναι οι ίδιοι που γενικά και αόριστα διατυπώνουν ότι «για τη καταστροφή της φύσης φταίει ο άνθρωπος» κατασκευάζοντας, έτσι, μια συλλογική ευθύνη που αποκρύπτει την αλήθεια. Μόνον όταν εμφανίστηκαν οι διαιρέσεις και οι διαχωρισμοί στον άνθρωπο που οδήγησαν στη δημιουργία κράτους και κεφαλαίου ξεκίνησε η αργή αρχικά, αλλά έντονη και ακραία στη συνέχεια (λόγω της «βιομηχανικής επανάστασης»)καταστροφή της φύσης. Όταν θα πάψουν να υπάρχουν αυτές οι γενεσιουργές αιτίες, η φύση και ο άνθρωπος θα επανοικοιοποιήσουν ό,τι έχει απωλεσθεί βιαίως. Ας μην τους αφήσουμε, λοιπόν, να μας λεηλατήσουν περισσότερο.
Όταν η εξουσία καταστρέφει τη φύση, τότε τι πιο φυσικό από τη καταστροφή της εξουσίας.
antarsiaevripou.blogspot.com
antarsiaevripou@yahoo.gr
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009
Ευβοϊκός Κόλπος και Αλιεία-Μια διαφορετική προσέγγιση
'' Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών ''
Θεόφραστος
ΕΥΒΟΪΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ ΚΑΙ ΑΛΙΕΙΑ
Από τα σημαντικότερα θαλάσσια οικοσυστήματα στον ελλαδικό χώρο αποτελούν ο Β. και Ν. Ευβοϊκός, κυρίως λόγω του παλιρροϊκού φαινομένου. Ο βόρειος είναι περισσότερο ημίκλειστος κόλπος έκτασης 390 τετρ. χλμ. ενώ δεν υπάρχουν σημαντικές εισροές γλυκού νερού λόγω έλλειψης μεγάλων ποταμιών. Επίσης, τα βάθη του δεν χαρακτηρίζονται μεγάλα (κυρίως 10-100 μέτρα, με μέγιστο βάθος τα 430 μέτρα). H παρουσία ρηγμάτων, του δίνουν ένα ιδιαίτερο ανάγλυφο και ιδιαίτερη μορφή, και παράλληλα με το γνώρισμα των παλιρροϊκών ρευμάτων, σπάνιο φαινόμενο στην Ελλάδα, συντελεί στη συνεχή ανανέωση και στην καλή οξυγόνωση των υδάτων. Αυτό ουσιαστικά, σώζει μέχρι ένα σημείο, τη θάλασσα που είναι κλειστή. Όσον αφορά τη θαλάσσια βιοποικιλότητα, στα βάθη του φιλοξενείται το μεσογειακό κοράλλι, το οποίο αν και ιδιαίτερα γνωστό, εμφανίζει μια εντυπωσιακή ιδιαιτερότητα και δημιουργεί εκτεταμένους υποβρύχιους υφάλους όπως στις τροπικές θάλασσες. Όμως, από έρευνες που έγιναν τελευταία σε υποθαλάσσιους σταθμούς της Χαλκίδας διαπιστώθηκαν νεκρωμένοι ύφαλοι. Ακόμη ένα σημάδι ότι ο ευβοϊκός εκπέμπει SOS. Και οι αιτίες της υποβάθμισής του τοποθετούνται στη παρουσία των παρακείμενων βιομηχανικών μονάδων, στη χρήση φυτοφαρμάκων για τη γεωργική παραγωγή, στη ρίψη ακατέργαστων αστικών αποβλήτων, στα μολυσμένα ποτάμια. ΛΑΡΚΟ, Νεοχημική, εξασθενές χρώμιο, ιχθυοκαλλιέργειες αποτελούν λέξεις-κλειδιά της εντεινόμενης ρύπανσης του Κόλπου. Από την άλλη πλευρά η υπεραλίευση και χρήση συγκεκριμένων εργαλείων αλίευσης δημιουργούν τις συνθήκες εκείνες ώστε τα συγκεκριμένα θαλάσσια οικοσυστήματα να απειλούνται. Συνεπώς βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πρόβλημα με δυο σημαντικές παραμέτρους: την πολυεπίπεδη ρύπανση του Κόλπου και ταυτόχρονα τον τρόπο και τη χρήση της αλιείας.
Ίσως διανύουμε τον τελευταίο αιώνα που ο άνθρωπος τρώει άγριο ψάρι. Η εποχή του βιομηχανοποιημένου ψαριού έχει ήδη αρχίσει.
Είναι κοινό μυστικό ότι τα ιχθυαποθέματα του Κόλπου έχουν μειωθεί δραματικά, κάτι το οποίο προκύπτει τόσο από τα στατιστικά δεδομένα όσο και από τη πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι παράκτιοι αλιείς. Μηχανότρατες και γρι-γρι κυριολεκτικά καταβροχθίζουν ό,τι υπάρχει στη θάλασσα. Οι τράτες μπορούν με τη «τσουγκράνα» να φτάσουν σε πολύ μεγάλα βάθη προκαλώντας ανυπολόγιστες ζημιές στον πυθμένα της θάλασσας, καταστρέφοντας ολοκληρωτικά κάθε μορφή ζωής του βυθού. H καταστροφή ολοκληρώνεται με τη χρήση παράνομων αλιευτικών εργαλείων, που ευθύνονται για τον θάνατο πολλών θαλάσσιων θηλαστικών που μπλέκονται σε αυτά και πνίγονται.
Η αλιεία με τράτες στο ευβοϊκό απαγορεύεται 7 μήνες το χρόνο, τη στιγμή που σε παρακείμενους κόλπους, όπως τον Μαλιακό απαγορεύεται ετήσια ενώ και τα τεχνικά χαρακτηριστικά αλιείας είναι ελαστικά(π.χ. ελάχιστο άνοιγμα ματιού στα δίχτυα κλπ). Στο Βόρειο Ευβοϊκό δραστηριοποιούνται 1482 επαγγελματικά αλιευτικά, από τα οποία τα 250 με έδρα τη Χαλκίδα ψαρεύουν και στο Νότιο Ευβοϊκό. Η αλιευτική παραγωγή του Νότιου και Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου αντιπροσώπευε το 1991 το 9% της ελληνικής παραγωγής και σήμερα μόλις το 4%. Βάσει των στατιστικών στοιχείων η μείωση στον Ευβοϊκό είναι μεγαλύτερη και από το μέσο όρο που εμφανίζεται στη συνολική ελληνική παραγωγή. Επίσης υπάρχουν 10.670 ερασιτεχνικά σκάφη στην Εύβοια, νούμερο που αυξάνει σημαντικά αν αναλογιστεί κανείς τους επισκέπτες και τους υποβρύχιους καταδύτες. Συνολικά στην ελλάδα υπάρχουν 19.474 αλιευτικά σκάφη εκ των οποίων το 94% απασχολείται στη μικρή παράκτια αλιεία.
Ασφαλώς το πρόβλημα τόσο της υπεραλίευσης όσο και των μέσων που χρησιμοποιούνται δεν παραμένει στα όρια του ευβοϊκού αλλά είναι ευρύτερο και διεθνές. Η αλιευτική ικανότητα του στόλου ξεπερνά τους διαθέσιμους αλιευτικούς πόρους με αποτέλεσμα πολλά είδη και πληθυσμοί να αφανίζονται. Παγκοσμίως, σε ετήσια βάση, η αλίευση των ψαριών φτάνει τους 66,5 εκατ. τόνους ενώ το 1950 η παγκόσμια ψαριά ήταν 18 εκατ. τόνοι. Στην ελλάδα υπεραλιεύεται το 65% έως 75% του συνόλου των ειδών των ψαριών με μεγάλη εμπορική αξία. Μια άλλη παράμετρος του προβλήματος είναι και το μέγεθος των ψαριών που αλιεύονται. Σύμφωνα με μελέτες το 99% των σπάρων που ψαρεύτηκαν με τράτα, αλλά και το 94% όσων ψαρεύτηκαν με παραγάδι είχαν μικρότερο - ακόμα και το μισό - μέγεθος από αυτό που απαιτείται για να μπορέσει το είδος να έχει μια ομαλή αναπαραγωγή. Ακόμη και σε περιοχές που θεωρούνται «νηπιοτροφεία» ψαριών, όπως ο Τορωναίος Κόλπος της Χαλκιδικής η αλιεία με μηχανότρατα επιτρέπεται κανονικά. Φυσικά μεγάλη είναι και η ευθύνη των ερασιτεχνών ψαράδων που συστηματικά αλιεύει και κατακρατεί ψάρια μικρής ηλικίας.
Και γιατί αφού όλα φαντάζουν αυτονόητα ως προς τη λήψη μέτρων, το έγκλημα συνεχίζεται; Μήπως τα συμφέροντα –οικονομικά και πολιτικά- εξουσιάζουν τη φύση, αδιαφορώντας τόσο για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας όσο και για τις επόμενες ανθρώπινες γενεές; Θεωρούμε δεδομένο ότι στο συγκεκριμένο σύστημα με τις υπάρχουσες δομές και αξίες, η αλιεία δεν θα ξέφευγε από τις παγιωμένες αντιλήψεις για συνεχή εμπορευματικοποίηση των αγαθών της φύσης, που οδηγεί νομοτελειακά στην καταστροφή της. Η αλιεία εντατικοποιείται όπως έχει εντατικοποιηθεί η εργασία και η γεωργία. Αποτελεί και αυτή ένα μέρος των σχεδιασμών και επιλογών της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και δεν θα ξέφευγε και αυτή από τις καταστροφικές συνέπειες της ύπαρξης τους.
Το ζήτημα της Ρύπανσης του Ευβοϊκού Κόλπου
Η ρύπανση του Κόλπου είναι δυστυχώς αδιαμφισβήτητη και επιπρόσθετα διαρκώς εντεινόμενη. Η παρουσία βιομηχανικών μονάδων όπως ΛΑΡΚΟ, Σόγια, Τσιμέντα, Νεοχημική λίγο ως πολύ επιδρούν στην σταδιακή απαξίωση του Κόλπου. Η συμβατική γεωργική παραγωγή με τη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων σε περιοχές όπως Μεσσάπια και Ληλάντιο επιδρούν επιβαρυντικά στο θαλάσσιο οικοσύστημα, παράλληλα με τα αστικά απόβλητα και τις μεγάλες εγκατάστασεις ιχθυοκαλλιεργειών.
Τα νιτρικά και η αμμωνία εμφανίζουν αρκετά μεγάλες συγκεντρώσεις, κυρίως στο Ν. Ευβοϊκό, ενώ ο Β. Ευβοϊκός παρουσιάζει αυξημένες συγκεντρώσεις θρεπτικών πυριτικών, νιτρικών και φωσφορικών, κυρίως σε βάθη μεγαλύτερων των 100 μέτρων. Επίσης οι παρατηρούμενες αυξημένες επιφανειακές τιμές αμμωνιακών οφείλονται στα λύματα των παράκτιων τουριστικών οικισμών.
Γενικά, το παλιρροϊκό ρεύμα του Ευρίπου, τα θαλάσσια ρεύματα και τα καλά οξυγονωμένα νερά του Ευβοϊκού «προφυλάσσουν» σημαντικά και ως ένα βαθμό την θαλάσσια περιοχή από έντονα φαινόμενα ρύπανσης. Διαφορετικά σήμερα θα μιλάγαμε για έναν «νεκρό» κόλπο.
Άλλωστε μόλις πέρσι δημοσιοποιήθηκε η ύπαρξη υδραργύρου, καδμίου και αρσενικού σε ψάρια που προέρχονταν και από τον ευβοϊκό. Οι συγκεντρώσεις των συγκεκριμένων τοξικών προκαλούν προβλήματα στο συκώτι και τα νεφρά, στο νευρικό σύστημα, στον μυϊκό ιστό και στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα. Ενώ διαρκής είναι η παρουσία τοξινών στα μύδια και άλλων βιοτοξινών (DSP) σε όστρακα της περιοχής. Επιπλέον πριν από λίγους μήνες στον Μαλιακό Κόλπο, που επικοινωνεί με τον ευβοικό στην βόρεια πλευρά του, παρατηρήθηκε μαζικός θάνατος ψαριών λόγω της ανάπτυξης τοξικού φυτοπλαγκτόν. Και ασφαλώς όπως πάντα οι αρχές ήταν καθησυχαστικές και ας έχει πληγεί σημαντικό μέρος του πληθυσμού των ψαριών.
Θεόφραστος
ΕΥΒΟΪΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ ΚΑΙ ΑΛΙΕΙΑ
Από τα σημαντικότερα θαλάσσια οικοσυστήματα στον ελλαδικό χώρο αποτελούν ο Β. και Ν. Ευβοϊκός, κυρίως λόγω του παλιρροϊκού φαινομένου. Ο βόρειος είναι περισσότερο ημίκλειστος κόλπος έκτασης 390 τετρ. χλμ. ενώ δεν υπάρχουν σημαντικές εισροές γλυκού νερού λόγω έλλειψης μεγάλων ποταμιών. Επίσης, τα βάθη του δεν χαρακτηρίζονται μεγάλα (κυρίως 10-100 μέτρα, με μέγιστο βάθος τα 430 μέτρα). H παρουσία ρηγμάτων, του δίνουν ένα ιδιαίτερο ανάγλυφο και ιδιαίτερη μορφή, και παράλληλα με το γνώρισμα των παλιρροϊκών ρευμάτων, σπάνιο φαινόμενο στην Ελλάδα, συντελεί στη συνεχή ανανέωση και στην καλή οξυγόνωση των υδάτων. Αυτό ουσιαστικά, σώζει μέχρι ένα σημείο, τη θάλασσα που είναι κλειστή. Όσον αφορά τη θαλάσσια βιοποικιλότητα, στα βάθη του φιλοξενείται το μεσογειακό κοράλλι, το οποίο αν και ιδιαίτερα γνωστό, εμφανίζει μια εντυπωσιακή ιδιαιτερότητα και δημιουργεί εκτεταμένους υποβρύχιους υφάλους όπως στις τροπικές θάλασσες. Όμως, από έρευνες που έγιναν τελευταία σε υποθαλάσσιους σταθμούς της Χαλκίδας διαπιστώθηκαν νεκρωμένοι ύφαλοι. Ακόμη ένα σημάδι ότι ο ευβοϊκός εκπέμπει SOS. Και οι αιτίες της υποβάθμισής του τοποθετούνται στη παρουσία των παρακείμενων βιομηχανικών μονάδων, στη χρήση φυτοφαρμάκων για τη γεωργική παραγωγή, στη ρίψη ακατέργαστων αστικών αποβλήτων, στα μολυσμένα ποτάμια. ΛΑΡΚΟ, Νεοχημική, εξασθενές χρώμιο, ιχθυοκαλλιέργειες αποτελούν λέξεις-κλειδιά της εντεινόμενης ρύπανσης του Κόλπου. Από την άλλη πλευρά η υπεραλίευση και χρήση συγκεκριμένων εργαλείων αλίευσης δημιουργούν τις συνθήκες εκείνες ώστε τα συγκεκριμένα θαλάσσια οικοσυστήματα να απειλούνται. Συνεπώς βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πρόβλημα με δυο σημαντικές παραμέτρους: την πολυεπίπεδη ρύπανση του Κόλπου και ταυτόχρονα τον τρόπο και τη χρήση της αλιείας.
Ίσως διανύουμε τον τελευταίο αιώνα που ο άνθρωπος τρώει άγριο ψάρι. Η εποχή του βιομηχανοποιημένου ψαριού έχει ήδη αρχίσει.
Είναι κοινό μυστικό ότι τα ιχθυαποθέματα του Κόλπου έχουν μειωθεί δραματικά, κάτι το οποίο προκύπτει τόσο από τα στατιστικά δεδομένα όσο και από τη πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι παράκτιοι αλιείς. Μηχανότρατες και γρι-γρι κυριολεκτικά καταβροχθίζουν ό,τι υπάρχει στη θάλασσα. Οι τράτες μπορούν με τη «τσουγκράνα» να φτάσουν σε πολύ μεγάλα βάθη προκαλώντας ανυπολόγιστες ζημιές στον πυθμένα της θάλασσας, καταστρέφοντας ολοκληρωτικά κάθε μορφή ζωής του βυθού. H καταστροφή ολοκληρώνεται με τη χρήση παράνομων αλιευτικών εργαλείων, που ευθύνονται για τον θάνατο πολλών θαλάσσιων θηλαστικών που μπλέκονται σε αυτά και πνίγονται.
Η αλιεία με τράτες στο ευβοϊκό απαγορεύεται 7 μήνες το χρόνο, τη στιγμή που σε παρακείμενους κόλπους, όπως τον Μαλιακό απαγορεύεται ετήσια ενώ και τα τεχνικά χαρακτηριστικά αλιείας είναι ελαστικά(π.χ. ελάχιστο άνοιγμα ματιού στα δίχτυα κλπ). Στο Βόρειο Ευβοϊκό δραστηριοποιούνται 1482 επαγγελματικά αλιευτικά, από τα οποία τα 250 με έδρα τη Χαλκίδα ψαρεύουν και στο Νότιο Ευβοϊκό. Η αλιευτική παραγωγή του Νότιου και Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου αντιπροσώπευε το 1991 το 9% της ελληνικής παραγωγής και σήμερα μόλις το 4%. Βάσει των στατιστικών στοιχείων η μείωση στον Ευβοϊκό είναι μεγαλύτερη και από το μέσο όρο που εμφανίζεται στη συνολική ελληνική παραγωγή. Επίσης υπάρχουν 10.670 ερασιτεχνικά σκάφη στην Εύβοια, νούμερο που αυξάνει σημαντικά αν αναλογιστεί κανείς τους επισκέπτες και τους υποβρύχιους καταδύτες. Συνολικά στην ελλάδα υπάρχουν 19.474 αλιευτικά σκάφη εκ των οποίων το 94% απασχολείται στη μικρή παράκτια αλιεία.
Ασφαλώς το πρόβλημα τόσο της υπεραλίευσης όσο και των μέσων που χρησιμοποιούνται δεν παραμένει στα όρια του ευβοϊκού αλλά είναι ευρύτερο και διεθνές. Η αλιευτική ικανότητα του στόλου ξεπερνά τους διαθέσιμους αλιευτικούς πόρους με αποτέλεσμα πολλά είδη και πληθυσμοί να αφανίζονται. Παγκοσμίως, σε ετήσια βάση, η αλίευση των ψαριών φτάνει τους 66,5 εκατ. τόνους ενώ το 1950 η παγκόσμια ψαριά ήταν 18 εκατ. τόνοι. Στην ελλάδα υπεραλιεύεται το 65% έως 75% του συνόλου των ειδών των ψαριών με μεγάλη εμπορική αξία. Μια άλλη παράμετρος του προβλήματος είναι και το μέγεθος των ψαριών που αλιεύονται. Σύμφωνα με μελέτες το 99% των σπάρων που ψαρεύτηκαν με τράτα, αλλά και το 94% όσων ψαρεύτηκαν με παραγάδι είχαν μικρότερο - ακόμα και το μισό - μέγεθος από αυτό που απαιτείται για να μπορέσει το είδος να έχει μια ομαλή αναπαραγωγή. Ακόμη και σε περιοχές που θεωρούνται «νηπιοτροφεία» ψαριών, όπως ο Τορωναίος Κόλπος της Χαλκιδικής η αλιεία με μηχανότρατα επιτρέπεται κανονικά. Φυσικά μεγάλη είναι και η ευθύνη των ερασιτεχνών ψαράδων που συστηματικά αλιεύει και κατακρατεί ψάρια μικρής ηλικίας.
Και γιατί αφού όλα φαντάζουν αυτονόητα ως προς τη λήψη μέτρων, το έγκλημα συνεχίζεται; Μήπως τα συμφέροντα –οικονομικά και πολιτικά- εξουσιάζουν τη φύση, αδιαφορώντας τόσο για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας όσο και για τις επόμενες ανθρώπινες γενεές; Θεωρούμε δεδομένο ότι στο συγκεκριμένο σύστημα με τις υπάρχουσες δομές και αξίες, η αλιεία δεν θα ξέφευγε από τις παγιωμένες αντιλήψεις για συνεχή εμπορευματικοποίηση των αγαθών της φύσης, που οδηγεί νομοτελειακά στην καταστροφή της. Η αλιεία εντατικοποιείται όπως έχει εντατικοποιηθεί η εργασία και η γεωργία. Αποτελεί και αυτή ένα μέρος των σχεδιασμών και επιλογών της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και δεν θα ξέφευγε και αυτή από τις καταστροφικές συνέπειες της ύπαρξης τους.
Το ζήτημα της Ρύπανσης του Ευβοϊκού Κόλπου
Η ρύπανση του Κόλπου είναι δυστυχώς αδιαμφισβήτητη και επιπρόσθετα διαρκώς εντεινόμενη. Η παρουσία βιομηχανικών μονάδων όπως ΛΑΡΚΟ, Σόγια, Τσιμέντα, Νεοχημική λίγο ως πολύ επιδρούν στην σταδιακή απαξίωση του Κόλπου. Η συμβατική γεωργική παραγωγή με τη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων σε περιοχές όπως Μεσσάπια και Ληλάντιο επιδρούν επιβαρυντικά στο θαλάσσιο οικοσύστημα, παράλληλα με τα αστικά απόβλητα και τις μεγάλες εγκατάστασεις ιχθυοκαλλιεργειών.
Τα νιτρικά και η αμμωνία εμφανίζουν αρκετά μεγάλες συγκεντρώσεις, κυρίως στο Ν. Ευβοϊκό, ενώ ο Β. Ευβοϊκός παρουσιάζει αυξημένες συγκεντρώσεις θρεπτικών πυριτικών, νιτρικών και φωσφορικών, κυρίως σε βάθη μεγαλύτερων των 100 μέτρων. Επίσης οι παρατηρούμενες αυξημένες επιφανειακές τιμές αμμωνιακών οφείλονται στα λύματα των παράκτιων τουριστικών οικισμών.
Γενικά, το παλιρροϊκό ρεύμα του Ευρίπου, τα θαλάσσια ρεύματα και τα καλά οξυγονωμένα νερά του Ευβοϊκού «προφυλάσσουν» σημαντικά και ως ένα βαθμό την θαλάσσια περιοχή από έντονα φαινόμενα ρύπανσης. Διαφορετικά σήμερα θα μιλάγαμε για έναν «νεκρό» κόλπο.
Άλλωστε μόλις πέρσι δημοσιοποιήθηκε η ύπαρξη υδραργύρου, καδμίου και αρσενικού σε ψάρια που προέρχονταν και από τον ευβοϊκό. Οι συγκεντρώσεις των συγκεκριμένων τοξικών προκαλούν προβλήματα στο συκώτι και τα νεφρά, στο νευρικό σύστημα, στον μυϊκό ιστό και στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα. Ενώ διαρκής είναι η παρουσία τοξινών στα μύδια και άλλων βιοτοξινών (DSP) σε όστρακα της περιοχής. Επιπλέον πριν από λίγους μήνες στον Μαλιακό Κόλπο, που επικοινωνεί με τον ευβοικό στην βόρεια πλευρά του, παρατηρήθηκε μαζικός θάνατος ψαριών λόγω της ανάπτυξης τοξικού φυτοπλαγκτόν. Και ασφαλώς όπως πάντα οι αρχές ήταν καθησυχαστικές και ας έχει πληγεί σημαντικό μέρος του πληθυσμού των ψαριών.
Σάββατο 22 Αυγούστου 2009
44η Ημέρα απεργία πείνας του Θ.Ηλιόπουλου
Την Πέμπτη 20/08, 8.30μμ έγινε συγκέντρωση αλληλεγγύης στην παραλία (δημαρχείο) της Χαλκίδας, την οποία διοργάνωσε η Συνέλευση Αλληλεγγύης στο Θ.Η. στη Χαλκίδα
Την Παρασκευή 21/08 ο Θ.Η μεταφέρθηκε απο τις φυλακές Κορυδαλλού στο νοσοκομείο "Σωτηρία",όπου και νοσηλεύεται.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ Θ. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 10 ΙΟΥΛΗ
Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009
36η Ημέρα απεργία πείνας του Θ.Ηλιόπουλου
Πανό αλληλεγγύης στον Θοδωρή Ηλιόπουλο στην περιοχή 'βούρκος' στη Χαλκίδα
Συνέλευση Αλληλεγγύης στο Θ.Η. στη Χαλκίδα
Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009
21η Ημέρα απεργία πείνας του Θ.Ηλιόπουλου
Συνεχίζει την Απεργία Πείνας ο προφυλακισμένος απο τον Δεκέμβρη 2008 Θοδωρής Ηλιόπουλος
Πανό αλληλεγγύης στον Θ.Ηλιόπουλο στο εργ.κέντρο Χαλκίδας
Πανό που αναρτήθηκε στο εργατικο κέντρο Χαλκίδας σε ένδειξη αλληλεγγύης στον Θοδωρή Ηλιόπουλο
Συνέλευση Αλληλεγγύης στο Θ.Η. στη Χαλκίδα
Σάββατο 25 Ιουλίου 2009
Παρεμβάσεις σε Νάξο και Βόλο για την Αμεση Αποφυλάκιση του Απεργού Πείνας Θ.Ηλιόπουλου
Αντιγραφή απο Αυτόνομη Πρωτοβουλία Νάξου:
Ανεβάσαμε το πανώ σε κεντρικό σημείο της πόλης χτες το μεσημέρι άτομα από την Αυτόνομη Πρωτοβουλία και κάποιοι αλληλέγγυοι σύντροφοι που βρίσκονται στο νησί ενώ κάποιοι διερχόμενοι εκφράσανε τη συμφωνία τους και την αλληλεγγύη τους.
Μέσα στην αιχμή της τουριστικής περιόδου η υπενθύμιση της εξέγερσης και η διατράνωση της αλληλεγγύης μας στον απεργό πείνας έκανε αίσθηση.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ Θ.ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΜΗΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Παρέμβαση για την Αμεση Αποφυλάκιση του Απεργού Πείνας Θ.Ηλιόπουλου
Συνεχίζονται οι παρεμβάσεις αλληλεγγύης στον απεργό πείνας,16η ημέρα, Θ.Ηλιόπουλο σε διάφορα σημεία της πόλης.
Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009
15η Ημέρα απεργία πείνας του Θ.Ηλιόπουλου
Συνεχίζει την Απεργία Πείνας ο προφυλακισμένος απο τον Δεκέμβρη 2008 Θοδωρής Ηλιόπουλος, αντιστεκόμενος έμπρακτα στις χαλκιδεύσεις της εξουσίας, δικαστικής και εκτελεστικής.
Τρίτη 21 Ιουλίου 2009
12η Ημέρα Απεργία Πείνας του Θ. Ηλιόπουλου
Συνεχίζει την Απεργία Πείνας ο προφυλακισμένος απο τον Δεκέμβρη 2008 Θοδωρής Ηλιόπουλος, αντιστεκόμενος έμπρακτα στις χαλκιδεύσεις της εξουσίας, δικαστικής και εκτελεστικής.
Σάββατο 18 Ιουλίου 2009
ΜΥΤΙΛΗΝΗ: παρέμβαση αλληλεγγύης για τον Θ. Ηλιόπουλο
Παρέμβαση αλληλεγγύης στον Θ. Ηλιόπουλο έγινε την Τετάρτη 15/7 σε συναυλία των Χαϊνηδων στη Μυτιλήνη. Αναρτήθηκε πανό στην είσοδο του χώρου, μοιράστηκαν κείμενα. Προς το τέλος φωνάχτηκαν και κάποια συνθήματα.
Οι αιχμάλωτοι του Δεκέμβρη
Η ανταρσία του Δεκέμβρη, ως όφειλε, γέννησε και προχώρησε σκέψεις, έφτιαξε και διέλυσε σχέσεις, κατέστρεψε εμπορεύματα, αναθεμάτισε και αντιπάλεψε κυρίαρχες δομές. Η πορεία αυτή, ελπιδοφόρα και αναζωογονητική είχε βέβαια και κόστος. Όσες και όσοι ένιωσαν την ανάσα τους να κόβεται και τα μάτια τους να καίνε απ' τα χημικά, οι χιλιάδες προσαχθέντες, οι εκατοντάδες συλληφθέντες, ο άγνωστος αριθμός μεταναστών που “απλώς” εξαφανίστηκαν, το γνώρισαν από πρώτο χέρι.
Επτά μήνες μετά και ενώ δεκάδες δίκες αναμένονται, ένας από τους διωκόμενους συνεχίζει να βιώνει την εκδίκηση του Κράτους και των θεσμών. Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος παραμένει, από τις 22 Δεκέμβρη, προφυλακισμένος στον Κορυδαλλό περιμένοντας να δικαστεί. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών απέρριψε άλλη μια αίτηση αποφυλάκισής του, διότι “τραυμάτισε τη δημοκρατία και έπληξε επί μακρόν την ασφάλεια των πολιτών”. Έτσι, τον καταδικάζει ουσιαστικά σε άλλους έξι μήνες προφυλάκισης. Ο Θοδωρής ξεκίνησε από την Παρασκευή 10η Ιουλίου απεργία πείνας με αίτημα την άμεση αποφυλάκισή του.
Η ανταρσία του Δεκέμβρη, ως όφειλε, γέννησε και προχώρησε σκέψεις, έφτιαξε και διέλυσε σχέσεις, κατέστρεψε εμπορεύματα, αναθεμάτισε και αντιπάλεψε κυρίαρχες δομές. Η πορεία αυτή, ελπιδοφόρα και αναζωογονητική είχε βέβαια και κόστος. Όσες και όσοι ένιωσαν την ανάσα τους να κόβεται και τα μάτια τους να καίνε απ' τα χημικά, οι χιλιάδες προσαχθέντες, οι εκατοντάδες συλληφθέντες, ο άγνωστος αριθμός μεταναστών που “απλώς” εξαφανίστηκαν, το γνώρισαν από πρώτο χέρι.
Επτά μήνες μετά και ενώ δεκάδες δίκες αναμένονται, ένας από τους διωκόμενους συνεχίζει να βιώνει την εκδίκηση του Κράτους και των θεσμών. Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος παραμένει, από τις 22 Δεκέμβρη, προφυλακισμένος στον Κορυδαλλό περιμένοντας να δικαστεί. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών απέρριψε άλλη μια αίτηση αποφυλάκισής του, διότι “τραυμάτισε τη δημοκρατία και έπληξε επί μακρόν την ασφάλεια των πολιτών”. Έτσι, τον καταδικάζει ουσιαστικά σε άλλους έξι μήνες προφυλάκισης. Ο Θοδωρής ξεκίνησε από την Παρασκευή 10η Ιουλίου απεργία πείνας με αίτημα την άμεση αποφυλάκισή του.
9η Ημέρα Απεργία Πείνας του Θ. Ηλιόπουλου- Παρεμβάσεις Αλληλεγγύης
Καθημερινά στην παραλία Χαλκίδας πραγματοποιείται παρέμβαση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Θοδωρή Ηλιόπουλο. Στήνεται μικροφωνική, αναρτάται πανό, μοιράζονται η επιστολή του από την Α' πτέρυγα Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού και το κείμενο της ''συνεύλευσης αλληλεγγύης του Θ.Η στη Χαλκίδα'' .
Παράλληλα πραγματοποιούνται παρεμβάσεις αλληλεγγύης σε Γιάννενα, Χανιά, Μυτιλήνη
κ.α.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ Θ.ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά, το Δεκέμβρη που μας πέρασε, εκφράστηκε μια γενικευμένη απείθεια και αντίδραση από πλευράς ενός σημαντικού μέρους του πληθυσμού του ελλαδικού κρατικού σχηματισμού αλλά και σημαντικού τμήματος των μεταναστών που μένουν στο κέντρο της Αθήνας(δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι αποτελούν το πιο υποτιμημένο και καταπιεσμένο κομμάτι της κοινωνίας), με αφορμή την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από την αστυνομία. Ήταν η πρώτη μεγάλη «έξοδος» και συνάντηση στο δρόμο διαφόρων τμημάτων της ελλαδικής κοινωνίας, που εδώ και πολύ καιρό πλήττονταν όχι μόνο από τη καπιταλιστική αναδιάρθρωση, αλλά και από το γενικευμένο καθεστώς ωμού κυνισμού εκ μέρους των κυβερνώντων.Η δυσφορία και η αγανάκτηση για όλους τους λόγους που μπορεί να φανταστεί κανείς, σε συνδυασμό με την ταύτιση της νεολαίας με τον δολοφονημένο ανέδειξε μια ακηδεμόνευτη και ανεξέλεγκτη πολιτική ανυπακοή διάρκειας 15 ημερών περίπου με εκατοντάδες συλλήψεις και προφυλακίσεις σε όλη την Ελλάδα, φτάνοντας αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις έως και το σημείο να παραπέμπουν με τον τρομονόμο δεκαπεντάχρονα παιδιά μέσα στον πανικό τους.Στις 18/12/2008 στο κέντρο της Αθήνας, ύστερα από αρκετές ώρες από μια ακόμη οργισμένη μαζική διαδήλωση, οι κατασταλτικές δυνάμεις σε μια τυφλή έφοδο διάνοιξης της κατειλημμένης οδού Ακαδημίας, και ενώ δεν διεξάγονταν επεισόδια συλλαμβάνει ανάμεσα σ’ άλλους, το διερχόμενο Θοδωρή Ηλιόπουλο, απαγγέλλοντας του κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος, ώστε να τον προφυλακίσει πάραυτα, αρνούμενη το πλήθος των μαρτυριών για τις τυφλές συλλήψεις μέσα από τον κόσμο που ήταν συγκεντρωμένος.Σήμερα, 7 μήνες μετά, το ελληνικό κράτος αρνείται να τον αποφυλακίσει, θεωρώντας τον υπεύθυνο για τον «τραυματισμό» αυτής της δημοκρατίας που έβγαλε χιλιάδες διαφορετικούς ανθρώπους στο δρόμο σε όλη την ελλαδική επικράτεια, πέφτοντας σε πολλές αντιφάσεις δια των νομικών της εκπροσώπων, με στοιχεία προκατασκευασμένα, με το κριτήριο της αθωότητας καταργημένο και πάνω απ’ όλα, αποκλειστικά στηριζόμενη στην «μαρτυρία» συναδέλφων του δολοφόνου αστυνομικού. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας εκ των 3 δικαστών της υπόθεσης του Θοδωρή, είναι εκείνος που έθεσε την υπόθεση της αναζήτησης των ηθικών και φυσικών αυτουργών της απόπειρας δολοφονίας της Κωνσταντίνας Κούνεβα στο αρχείο.Μέσα σ’ ένα κλίμα που θυμίζει έντονα συνθήκες εκτάκτου ανάγκης και δικτατορικά καθεστώτα από τη στιγμή που η «δημοκρατία» ταυτίζεται με την αστυνομία, η εκδικητικότητα των κρατικών μηχανισμών οργιάζει, αποπειρούμενη να κερδίσει το έδαφος που έχασε από την απειθαρχία και την ανυπακοή όλων εκείνων που συμμετείχαν στις πολύμορφες αντιστάσεις που εκδηλώθηκαν κατά τη διάρκεια του Δεκέμβρη.Ο μόνος δρόμος για την αξιοπρεπή διαβίωσή μας ως κοινωνία και ως άτομα περνάει από την κατάργηση των δομών εκμετάλλευσης και κυριαρχίας, από την έμπρακτη αλληλοβοήθειά μας προς τους συνανθρώπους που χτυπιούνται από τις επιλογές του καθεστώτος, από την άρνηση μας να αφήνουμε τις κοινές μας υποθέσεις στα χέρια των αδίστακτων και κυνικών κρατικών μηχανισμών.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ Θ. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 10 ΙΟΥΛΗ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ
Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009
Σε Απεργία Πείνας ο Θοδωρής Ηλιόπουλος
O Θοδωρης Ηλιοπουλος, προφυλακισμενος στις Δικαστικες Φυλακες Κορυδαλλου απο τις 22 του Δεκεμβρη, επειτα απο την απορριψη καθε νομικης διαδικασιας για τη αρση της προφυλακισης του και την αποφαση του Συμβουλιου Πλημμελειοδικων για συνεχιση της κρατησης του ακομη 6 μηνες στην φυλακη, ξεκινα απεργια πεινας απο αυριο, Παρασκευη 10 Ιουλιου.
Επιστολή του απο την Α' πτερυγα Δικαστικων Φυλακων Κορυδαλλου.
9 Ιουλίου 2009
Στις 8 Ιουλίου , μετά από 6 1/2 μήνες φυλακή , όπου βρέθηκα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, κατηγορούμενος για πράγματα που δεν έκανα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφάσισε την συνέχιση της κράτησης μου .
Είναι το μόνο βούλευμα που αποφάσισε εξακολούθηση της κράτησης για μια τέτοια υπόθεση, όταν όλοι οι υπόλοιποι προφυλακισμένοι από τα γεγονότα του Δεκέμβρη, με ίδιες ή και άλλες κατηγορίες , έχουν όλοι αποφυλακιστεί.
Η απόφαση αυτή που αποκαλύπτει προσωπική εμπάθεια και μένος εναντίον μου , που δεν μπορούν να αιτιολογηθούν, ούτε και να εξηγηθούν είναι μια απόφαση μεροληπτική, άδικη και παράνομη έτσι κι αλλιώς, όπως κάθε προφυλάκιση .
Απέναντι στο μίσος αυτό που εκφράζεται σε βάρος μου, απέναντι στην άδικη «ποινή» που εκτίω έτσι κι αλλιώς ως προφυλακισμένος, απέναντι στην επίμονη άρνηση των δικαστων και των εισαγγελέων να δουν τα πραγματικά στοιχεία και την αλήθεια της υπόθεσης , απέναντι στην προφανή και πρωτοφανή διάκριση που γίνεται σε βάρος μου, δεν έχω άλλο μέσο να παλέψω παρά μόνον το ίδιο μου το σώμα.
Κατεβαίνω σε απεργία πείνας. Είναι το μόνο μέσο που μου έμεινε σαν κρατούμενος για να φωνάξω την αλήθεια και να καταγγείλω την τεράστια αδικία.
Να καταγγείλω το μίσος και την εμπάθεια των μηχανισμών του «ποινικού νόμου». Να καταγγείλω την αυθαιρεσία και τη βία μιας τυφλής «δικαιοσύνης» και των ακόμη περισσότερο «τυφλών» υπαλλήλων της.
Από την Παρασκευή 10 Ιουλίου σταματώ να παίρνω τροφή και καταθέτω δήλωση γνωστοποίησης απεργίας πείνας στην διεύθυνση της φυλακής.
Αυτοί που έζησαν τα γεγονότα του Δεκέμβρη, αυτοί που γνώρισαν τη βία των μηχανισμών , αυτοί που έζησαν τη σκληρότητα του κελιού χωρίς ποινή ή και με ποινή, αυτοί που ξέρουν ότι ο μόνος δρόμος για την ελευθερία είναι η αντίσταση, αυτοί που αντιδρούν στην δικαστική αυθαιρεσία και τη φρίκη της, είναι αυτοί που με καταλαβαίνουν και θα σταθούν στο πλευρό μου.
Από τώρα τους ευχαριστώ.
Θοδωρης Ηλιοπουλος
Φυλακές Κορυδαλού
Επιστολή του απο την Α' πτερυγα Δικαστικων Φυλακων Κορυδαλλου.
9 Ιουλίου 2009
Στις 8 Ιουλίου , μετά από 6 1/2 μήνες φυλακή , όπου βρέθηκα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, κατηγορούμενος για πράγματα που δεν έκανα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφάσισε την συνέχιση της κράτησης μου .
Είναι το μόνο βούλευμα που αποφάσισε εξακολούθηση της κράτησης για μια τέτοια υπόθεση, όταν όλοι οι υπόλοιποι προφυλακισμένοι από τα γεγονότα του Δεκέμβρη, με ίδιες ή και άλλες κατηγορίες , έχουν όλοι αποφυλακιστεί.
Η απόφαση αυτή που αποκαλύπτει προσωπική εμπάθεια και μένος εναντίον μου , που δεν μπορούν να αιτιολογηθούν, ούτε και να εξηγηθούν είναι μια απόφαση μεροληπτική, άδικη και παράνομη έτσι κι αλλιώς, όπως κάθε προφυλάκιση .
Απέναντι στο μίσος αυτό που εκφράζεται σε βάρος μου, απέναντι στην άδικη «ποινή» που εκτίω έτσι κι αλλιώς ως προφυλακισμένος, απέναντι στην επίμονη άρνηση των δικαστων και των εισαγγελέων να δουν τα πραγματικά στοιχεία και την αλήθεια της υπόθεσης , απέναντι στην προφανή και πρωτοφανή διάκριση που γίνεται σε βάρος μου, δεν έχω άλλο μέσο να παλέψω παρά μόνον το ίδιο μου το σώμα.
Κατεβαίνω σε απεργία πείνας. Είναι το μόνο μέσο που μου έμεινε σαν κρατούμενος για να φωνάξω την αλήθεια και να καταγγείλω την τεράστια αδικία.
Να καταγγείλω το μίσος και την εμπάθεια των μηχανισμών του «ποινικού νόμου». Να καταγγείλω την αυθαιρεσία και τη βία μιας τυφλής «δικαιοσύνης» και των ακόμη περισσότερο «τυφλών» υπαλλήλων της.
Από την Παρασκευή 10 Ιουλίου σταματώ να παίρνω τροφή και καταθέτω δήλωση γνωστοποίησης απεργίας πείνας στην διεύθυνση της φυλακής.
Αυτοί που έζησαν τα γεγονότα του Δεκέμβρη, αυτοί που γνώρισαν τη βία των μηχανισμών , αυτοί που έζησαν τη σκληρότητα του κελιού χωρίς ποινή ή και με ποινή, αυτοί που ξέρουν ότι ο μόνος δρόμος για την ελευθερία είναι η αντίσταση, αυτοί που αντιδρούν στην δικαστική αυθαιρεσία και τη φρίκη της, είναι αυτοί που με καταλαβαίνουν και θα σταθούν στο πλευρό μου.
Από τώρα τους ευχαριστώ.
Θοδωρης Ηλιοπουλος
Φυλακές Κορυδαλού
Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009
ΧΑΛΚΙΔΑ: Παρέμβαση Αλληλεγγύης στους διωκόμενους του Δεκέμβρη
Σε κεντρικό σημείο της πόλης, Αβάντων πλ.Αγ.Νικολάου, έγινε, την Πέμπτη 18/06 , Παρέμβαση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες του Δεκέμβρη. Αναρτάται πανό που γράφει: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ.
Μοιράζονται κείμενα,γράμματα κρατουμένων ενώ συλλέγονται και υπογραφές συμπαράστασης για τον Θοδωρή Ηλιόπουλο.
Μοιράζονται κείμενα,γράμματα κρατουμένων ενώ συλλέγονται και υπογραφές συμπαράστασης για τον Θοδωρή Ηλιόπουλο.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Σύντροφοι/ισσες
Τρίτη 2 Ιουνίου 2009
Αλληλεγγύη στον Θ.Ηλιόπουλο και στους εξεγερμένους του Δεκέμβρη
Πανό που αναρτήθηκαν στη πόλη της Χαλκίδας σε ένδειξη αλληλεγγύης στον Θοδωρή Ηλιόπουλο και στους λοιπούς συλληφθέντες του Δεκέμβρη
Τρίτη 26 Μαΐου 2009
«Μήπως το “έγκλημά” μου είναι οι απόψεις μου;»
«Μήπως το “έγκλημά” μου είναι οι απόψεις μου;»
ΕΚΑΤΟΝ ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΞΙ μέρες μετρά στις φυλακές Κορυδαλλού ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, ο οποίος είναι ένας από τους συλληφθέντες στη διάρκεια των επεισοδίων του περασμένου Δεκεμβρίου. Ο νεαρός κατηγορούμενος με επιστολή του στα «ΝΕΑ» μέσα από τον Κορυδαλλό δίνει τη δική του εκδοχή, υποστηρίζοντας ότι άδικα παραμένει προφυλακισμένος.
Πριν από λίγες μέρες απορρίφθηκε η αίτηση για την αποφυλάκισή του.
Απόγευμα Τετάρτης 18 του Δεκέμβρη.
Συλλαμβάνομαι επί της οδού Ακαδημίας, δέχομαι δυο κλωτσιές στο κεφάλι, υβρίζομαι κατ΄ εξακολούθηση με έναν σεξιστικό χαρακτηρισμό και οδηγούμαι στη ΓΑΔΑ συντροφιά με ένα σωρό κατηγορίες.
Το ότι δεν κατείχα οτιδήποτε πάνω μου που θα μπορούσε να με ενοχοποιήσει, καθώς και οι μαρτυρίες φίλων με τους οποίους βρισκόμασταν μαζί εκείνο το μοιραίο απόγευμα, δεν στάθηκαν ικανά ώστε αυτή η ιστορία να έχει αίσιο τέλος. Αντίθετα, οι μαρτυρίες των δυο αστυνομικών που με συνέλαβαν και με αναγνώρισαν ως το άτομο που επί τρεις ώρες πρωτοστατούσε στα επεισόδια εκείνης της ημέρας, επικύρωσαν την απόφαση της προφυλάκισής μου.
Προφυλάκιση άδικη κατά ομολογία δική μου αλλά και άλλων ατόμων, παρόντων εκείνη τη χρονική στιγμή στο σημείο σύλληψής μου.
Πέντε ημέρες μετά, στις 23 του Δεκέμβρη, μεταφέρομαι στις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού, στις οποίες παραμένω ακόμη και σήμερα, 11 Μαΐου. Οι όποιες προσπάθειες για την άρση της προσωρινής μου κράτησης δεν απέφεραν καρπούς, καθώς, χαρακτηρισμένος πλέον ως “επικίνδυνο άτομο για την κοινωνία” είναι πολύ πιθανό να προβώ στις ίδιες, κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις.
Πράξεις στις οποίες ποτέ δεν προέβηκα! Πώς ένας άνθρωπος 31 ετών, με καθαρό ποινικό μητρώο, με ουδεμία ώς τώρα προσαγωγή και μοναδικό επιχείρημα την κατάθεση 2 αστυνομικών οργάνων, γίνεται να χαρακτηριστεί ως άνωθεν;
Μήπως οι πεποιθήσεις και οι ανησυχίες που διέπουν την προσωπικότητά μου, για ένα καλύτερο μέλλον, για ισότητα και δικαιοσύνη για όλους, μεταφράζονται ως εγκληματικές πράξεις οπότε δικαίως αυτή τη στιγμή παραμένω έγκλειστος σε ένα από τα σωφρονιστικά ιδρύματα της Δημοκρατικής Ελλάδας του 21ου αιώνα;
ΤΑ ΝΕΑ 18/05
ΕΚΑΤΟΝ ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΞΙ μέρες μετρά στις φυλακές Κορυδαλλού ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, ο οποίος είναι ένας από τους συλληφθέντες στη διάρκεια των επεισοδίων του περασμένου Δεκεμβρίου. Ο νεαρός κατηγορούμενος με επιστολή του στα «ΝΕΑ» μέσα από τον Κορυδαλλό δίνει τη δική του εκδοχή, υποστηρίζοντας ότι άδικα παραμένει προφυλακισμένος.
Πριν από λίγες μέρες απορρίφθηκε η αίτηση για την αποφυλάκισή του.
Απόγευμα Τετάρτης 18 του Δεκέμβρη.
Συλλαμβάνομαι επί της οδού Ακαδημίας, δέχομαι δυο κλωτσιές στο κεφάλι, υβρίζομαι κατ΄ εξακολούθηση με έναν σεξιστικό χαρακτηρισμό και οδηγούμαι στη ΓΑΔΑ συντροφιά με ένα σωρό κατηγορίες.
Το ότι δεν κατείχα οτιδήποτε πάνω μου που θα μπορούσε να με ενοχοποιήσει, καθώς και οι μαρτυρίες φίλων με τους οποίους βρισκόμασταν μαζί εκείνο το μοιραίο απόγευμα, δεν στάθηκαν ικανά ώστε αυτή η ιστορία να έχει αίσιο τέλος. Αντίθετα, οι μαρτυρίες των δυο αστυνομικών που με συνέλαβαν και με αναγνώρισαν ως το άτομο που επί τρεις ώρες πρωτοστατούσε στα επεισόδια εκείνης της ημέρας, επικύρωσαν την απόφαση της προφυλάκισής μου.
Προφυλάκιση άδικη κατά ομολογία δική μου αλλά και άλλων ατόμων, παρόντων εκείνη τη χρονική στιγμή στο σημείο σύλληψής μου.
Πέντε ημέρες μετά, στις 23 του Δεκέμβρη, μεταφέρομαι στις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού, στις οποίες παραμένω ακόμη και σήμερα, 11 Μαΐου. Οι όποιες προσπάθειες για την άρση της προσωρινής μου κράτησης δεν απέφεραν καρπούς, καθώς, χαρακτηρισμένος πλέον ως “επικίνδυνο άτομο για την κοινωνία” είναι πολύ πιθανό να προβώ στις ίδιες, κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις.
Πράξεις στις οποίες ποτέ δεν προέβηκα! Πώς ένας άνθρωπος 31 ετών, με καθαρό ποινικό μητρώο, με ουδεμία ώς τώρα προσαγωγή και μοναδικό επιχείρημα την κατάθεση 2 αστυνομικών οργάνων, γίνεται να χαρακτηριστεί ως άνωθεν;
Μήπως οι πεποιθήσεις και οι ανησυχίες που διέπουν την προσωπικότητά μου, για ένα καλύτερο μέλλον, για ισότητα και δικαιοσύνη για όλους, μεταφράζονται ως εγκληματικές πράξεις οπότε δικαίως αυτή τη στιγμή παραμένω έγκλειστος σε ένα από τα σωφρονιστικά ιδρύματα της Δημοκρατικής Ελλάδας του 21ου αιώνα;
ΤΑ ΝΕΑ 18/05
2o ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ Θ.ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
Τρίτη 7 Απριλίου 2009
Διανύουμε τον τέταρτο μήνα μετά το πέρας των Δεκεμβριανών. Μιας περιόδου που στιγματίστηκε από την οργή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, όλων των ηλικιών, με εναρκτήριο λάκτισμα τον άδικο χαμό του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Χρέος μου ήταν να είμαι εκεί όχι μόνο ψυχή αλλά και σώμα, συμμετέχοντας στον κοινωνικό διάλογο, συναποφασίζοντας με τον κόσμο βάσει των προβληματισμών της σύγχρονης ζωής. Είμαι κομμάτι του «Δεκέμβρη», δεν είμαι έξω δεν είμαι απέναντι είμαι και είναι μέσα μου. Τα προβλήματα όμως που αντιμετωπίζει η οικογένεια μου δεν μου το επέτρεψαν…παρέμενα στο πατρικό μου σπίτι, ώστε να φροντίζω τους ηλικιωμένους γονείς μου με ότι αυτό συνεπάγεται και κάθε χτύπος της καρδιάς μου παλλόταν όλο και πιο δυνατά. Με διακατείχαν τα συναισθήματα της θλίψης, του θυμού, αλλά και της απογοήτευσης προς τα πού οδεύεται το μέλλον μας, το μέλλον αυτού του κόσμου που προσδοκούσα να βασίζεται στην ισότητα και τη δικαιοσύνη.
Τα όνειρα μου μετατράπηκαν σε εφιάλτες από τις δεκαοκτώ του Δεκέμβρη, μετά την αναίτια σύλληψη μου, οι οποίοι συνεχίζουν ακόμη και σήμερα, 111 μέρες μετά. Θα μπορούσαν να είχαν μετριαστεί στις πέντε του Μάρτη, αν η αίτηση της αποφυλάκισης μου είχε γίνει δεκτή. Τα αρμόδια όμως δικαστικά όργανα την απέρριψαν, με το πρόσχημα ότι είναι πολύ πιθανό να προβώ στις ίδιες πράξεις (?!) καθότι θεωρούμαι επικίνδυνος για την κοινωνία. Η ηλικία των τριάντα χρόνων μου, το λευκό ποινικό μου μητρώο αλλά και οι μαρτυρίες υπεράσπισης ακόμη και από αυτόπτη μάρτυρα δημοσιογράφο καθώς και η ιδιαιτερότητα της οικογενειακής μου κατάστασης δεν πτόησε τους αρμόδιους.
Το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται. Παραμένω έγκλειστος ζώντας καθημερινά τις φάσεις και τις αντιφάσεις του. Στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, κρίνεσαι επικίνδυνος ανά πάσα στιγμή, ακόμη και για κάτι που δεν έκανες.
Εν κατακλείδι, σας υποβάλω το ερώτημα:
Κάθε άνθρωπος έχει δικαιώματα η μόνο υποχρεώσεις?
Το δίκιο υπό ποιες προϋποθέσεις ορίζεται?
Θοδωρής Ηλιόπουλος
Πέμπτη 2 Απριλίου 2009
Xαριστικό-Ανταλλακτικό την Κυριακή 5 Απρίλη στην Πλ.ΑΓ.Νικολάου
Xαριστικό-Ανταλλακτικό την Κυριακή 5 Απρίλη, 11πμ στην Πλατεία Αγ. Νικολάου-Χαλκίδα
Χαριστικό-Ανταλλακτικό Παζάρι
Ένας άλλος τρόπος είναι δυνατός…
«Στη βάση κάθε κοινωνίας, κάθε οικονομίας, υπάρχει μια μη οικονομία, που αποτελείται από πλούτη τα οποία δεν είναι ανταλλάξιμα, από δώρα χωρίς ανταπόδοση, από ανιδιοτελείς προσφορές, από κοινά αγαθά».Αντρέ ΓκορτζΠειραματιζόμαστε, θέλοντας να μετασχηματίσουμε την καθημερινότητά μας, δημιουργώντας καταρχήν ένα δίκτυο ανταλλαγής αντικειμένων χωρίς χρηματικό αντίτιμο πάνω σε μια βάση μη διαμεσολαβημένων και αλληλέγγυων κοινωνικών σχέσεων. Αμφισβητούμε τον μονόδρομο που μας έχει επιβληθεί μέσα από την καθημερινή μας διαδρομή δουλειά-σπίτι-κατανάλωση και γινόμαστε οι ίδιοι δημιουργοί, ποιητές της ζωής μας. Χωρίς αντίτιμο σημαίνει προσφέρω, μοιράζομαι… Το κάνουμε πράξη ξεκινώντας από δω, από τα μικρά καθημερινά πράγματα με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή αλλά και από τις μεταξύ μας σχέσεις που γίνονται ουσιαστικά κοινωνικές αφού θα απαντούν στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, σχέσεις αλληλοβοήθειας και χαριστικές με την έννοια της προσφοράς, αδιαμεσολάβητες από το εμπόρευμα.Στο χαριστικό παζάρι υπάρχουν διάφορα αντικείμενα που για κάποιον/α δεν είναι χρήσιμα αλλά που κάποιος/α άλλος/η μπορεί να τα χρειάζεται. Δηλαδή πράγματα αχρησιμοποίητα και όχι άχρηστα, xωρίς τιμή και όχι χωρίς αξία. Το πάρε-δώσε γίνεται χωρίς χρήματα και δε χρειάζεται να φέρεις κάτι για να πάρεις κάτι άλλο που χρειάζεσαι. Δεν είναι επίσης ένα παζάρι για φτωχούς, με φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Φτωχοί, κοινωνικά αποκλεισμένοι, εν ολίγοις αποτυχημένοι και δυστυχείς φαίνονται να είναι σήμερα όλοι οι «ελαττωματικοί καταναλωτές», δηλαδή όλοι όσοι δεν υιοθετούν το μοντέλο ζωής του καταναλωτισμού δηλαδή της συνεχούς αγοράς, απαλλαγής και αντικατάστασης ανούσιων αντικειμένων που γίνεται η παράμετρος της κοινωνικής καταξίωσης. Η επαναχρησιμοποίηση αυτών των αντικειμένων δεν είναι άμυνα ή μειονέκτημα, είναι πρόταση και στόχος. Τα πράγματα αυτά μπορεί να μην είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που θα αγοράζαμε αλλά το να τα προσαρμόσουμε στις απαιτήσεις μας ή να προσαρμόσουμε τις απαιτήσεις μας σε αυτά δείχνει μια πρακτική ευφυΐα που ο άνθρωπος είχε από πάντα αλλά και μια ουσιαστική οικολογική συνείδηση που εναντιώνεται στη σπατάλη. Ο καταναλωτισμός συνδέει την ευτυχία, ή καλύτερα υλοποιεί την ευτυχία, όχι τόσο με την ικανοποίηση των αναγκών, όπως η κατανάλωση, όσο με διαρκώς διογκούμενες και εντεινόμενες επιθυμίες και άρα με την άμεση χρήση και την εσπευσμένη αντικατάσταση των αντικειμένων που προορίζονται από την αγορά να τις ικανοποιήσουν. Για να κρατούνται ζωντανές οι προσδοκίες και νέες ελπίδες να σπεύδουν να καλύψουν το κενό που άφησαν εκείνες που ήδη αχρηστεύθηκαν και παραμερίστηκαν, ο δρόμος από το μαγαζί στον σκουπιδοτενεκέ πρέπει να συντομεύεται και η μετάβαση να γίνεται ολοένα ταχύτερη. Αντίθετα εμείς, δε θέλουμε να πετάμε τα πράγματα που δε χρησιμοποιούμε ή δεν επιθυμούμε πια, για να αδειάσουμε τη θέση τους γρήγορα γρήγορα για άλλα καινούργια, αλλά τα προσφέρουμε, τα χαρίζουμε για να τα χρησιμοποιήσουν κάποιοι άλλοι. Η κομβική σκοπιμότητα αυτής της κοινωνίας είναι η εμπορευματοποίηση. Τα μέλη της κοινωνίας των καταναλωτών είναι και αυτά καταναλωτικά εμπορεύματα, και αυτή ακριβώς η ιδιότητά τους τα κάνει αυτοδικαίως μέλη αυτής της κοινωνίας.Συνειδητοποιώντας τη δυστυχία και τη μοναχικότητα που προτείνει αυτό το μοντέλο ζωής αναζητούμε άλλους δρόμους, εναλλακτικές οδούς που μας οδηγούν στην πραγματική ευτυχία, τη χαρά των συλλογικών εμπειριών ζωής που μοιραζόμαστε με άλλους ανθρώπους. Σε μια πόλη που δύσκολα πια μπορούμε να αισθανθούμε «δική μας πόλη», επειδή απλώς και μόνο κατοικούμε και δουλεύουμε εδώ, θα είχε πραγματικά νόημα να δημιουργήσουμε οικείους χώρους και χρόνους, ειλικρινείς σχέσεις ανθρώπων που επιθυμούν πραγματικά να ζουν μαζί και να μοιράζονται την καθημερινότητά τους. Φέρτε αντικείμενα, ρούχα, βιβλία, cd ή ό,τι άλλο δε χρησιμοποιείτε και νομίζετε ότι μπορεί να ενδιαφέρει κάποιον άλλο/η και πάρτε ό,τι σας είναι χρήσιμο!Αν πρόκειται για ρούχα είναι σκόπιμο να είναι καθαρά και σε καλή κατάσταση. Φροντίστε να φέρνετε μαζί σας τσάντες, σακούλες για να μεταφέρετε τα πράγματα που θα πάρετε. Οικολογική Δράση στην Εύβοια
Χαριστικό-Ανταλλακτικό Παζάρι
Ένας άλλος τρόπος είναι δυνατός…
«Στη βάση κάθε κοινωνίας, κάθε οικονομίας, υπάρχει μια μη οικονομία, που αποτελείται από πλούτη τα οποία δεν είναι ανταλλάξιμα, από δώρα χωρίς ανταπόδοση, από ανιδιοτελείς προσφορές, από κοινά αγαθά».Αντρέ ΓκορτζΠειραματιζόμαστε, θέλοντας να μετασχηματίσουμε την καθημερινότητά μας, δημιουργώντας καταρχήν ένα δίκτυο ανταλλαγής αντικειμένων χωρίς χρηματικό αντίτιμο πάνω σε μια βάση μη διαμεσολαβημένων και αλληλέγγυων κοινωνικών σχέσεων. Αμφισβητούμε τον μονόδρομο που μας έχει επιβληθεί μέσα από την καθημερινή μας διαδρομή δουλειά-σπίτι-κατανάλωση και γινόμαστε οι ίδιοι δημιουργοί, ποιητές της ζωής μας. Χωρίς αντίτιμο σημαίνει προσφέρω, μοιράζομαι… Το κάνουμε πράξη ξεκινώντας από δω, από τα μικρά καθημερινά πράγματα με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή αλλά και από τις μεταξύ μας σχέσεις που γίνονται ουσιαστικά κοινωνικές αφού θα απαντούν στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, σχέσεις αλληλοβοήθειας και χαριστικές με την έννοια της προσφοράς, αδιαμεσολάβητες από το εμπόρευμα.Στο χαριστικό παζάρι υπάρχουν διάφορα αντικείμενα που για κάποιον/α δεν είναι χρήσιμα αλλά που κάποιος/α άλλος/η μπορεί να τα χρειάζεται. Δηλαδή πράγματα αχρησιμοποίητα και όχι άχρηστα, xωρίς τιμή και όχι χωρίς αξία. Το πάρε-δώσε γίνεται χωρίς χρήματα και δε χρειάζεται να φέρεις κάτι για να πάρεις κάτι άλλο που χρειάζεσαι. Δεν είναι επίσης ένα παζάρι για φτωχούς, με φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Φτωχοί, κοινωνικά αποκλεισμένοι, εν ολίγοις αποτυχημένοι και δυστυχείς φαίνονται να είναι σήμερα όλοι οι «ελαττωματικοί καταναλωτές», δηλαδή όλοι όσοι δεν υιοθετούν το μοντέλο ζωής του καταναλωτισμού δηλαδή της συνεχούς αγοράς, απαλλαγής και αντικατάστασης ανούσιων αντικειμένων που γίνεται η παράμετρος της κοινωνικής καταξίωσης. Η επαναχρησιμοποίηση αυτών των αντικειμένων δεν είναι άμυνα ή μειονέκτημα, είναι πρόταση και στόχος. Τα πράγματα αυτά μπορεί να μην είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που θα αγοράζαμε αλλά το να τα προσαρμόσουμε στις απαιτήσεις μας ή να προσαρμόσουμε τις απαιτήσεις μας σε αυτά δείχνει μια πρακτική ευφυΐα που ο άνθρωπος είχε από πάντα αλλά και μια ουσιαστική οικολογική συνείδηση που εναντιώνεται στη σπατάλη. Ο καταναλωτισμός συνδέει την ευτυχία, ή καλύτερα υλοποιεί την ευτυχία, όχι τόσο με την ικανοποίηση των αναγκών, όπως η κατανάλωση, όσο με διαρκώς διογκούμενες και εντεινόμενες επιθυμίες και άρα με την άμεση χρήση και την εσπευσμένη αντικατάσταση των αντικειμένων που προορίζονται από την αγορά να τις ικανοποιήσουν. Για να κρατούνται ζωντανές οι προσδοκίες και νέες ελπίδες να σπεύδουν να καλύψουν το κενό που άφησαν εκείνες που ήδη αχρηστεύθηκαν και παραμερίστηκαν, ο δρόμος από το μαγαζί στον σκουπιδοτενεκέ πρέπει να συντομεύεται και η μετάβαση να γίνεται ολοένα ταχύτερη. Αντίθετα εμείς, δε θέλουμε να πετάμε τα πράγματα που δε χρησιμοποιούμε ή δεν επιθυμούμε πια, για να αδειάσουμε τη θέση τους γρήγορα γρήγορα για άλλα καινούργια, αλλά τα προσφέρουμε, τα χαρίζουμε για να τα χρησιμοποιήσουν κάποιοι άλλοι. Η κομβική σκοπιμότητα αυτής της κοινωνίας είναι η εμπορευματοποίηση. Τα μέλη της κοινωνίας των καταναλωτών είναι και αυτά καταναλωτικά εμπορεύματα, και αυτή ακριβώς η ιδιότητά τους τα κάνει αυτοδικαίως μέλη αυτής της κοινωνίας.Συνειδητοποιώντας τη δυστυχία και τη μοναχικότητα που προτείνει αυτό το μοντέλο ζωής αναζητούμε άλλους δρόμους, εναλλακτικές οδούς που μας οδηγούν στην πραγματική ευτυχία, τη χαρά των συλλογικών εμπειριών ζωής που μοιραζόμαστε με άλλους ανθρώπους. Σε μια πόλη που δύσκολα πια μπορούμε να αισθανθούμε «δική μας πόλη», επειδή απλώς και μόνο κατοικούμε και δουλεύουμε εδώ, θα είχε πραγματικά νόημα να δημιουργήσουμε οικείους χώρους και χρόνους, ειλικρινείς σχέσεις ανθρώπων που επιθυμούν πραγματικά να ζουν μαζί και να μοιράζονται την καθημερινότητά τους. Φέρτε αντικείμενα, ρούχα, βιβλία, cd ή ό,τι άλλο δε χρησιμοποιείτε και νομίζετε ότι μπορεί να ενδιαφέρει κάποιον άλλο/η και πάρτε ό,τι σας είναι χρήσιμο!Αν πρόκειται για ρούχα είναι σκόπιμο να είναι καθαρά και σε καλή κατάσταση. Φροντίστε να φέρνετε μαζί σας τσάντες, σακούλες για να μεταφέρετε τα πράγματα που θα πάρετε. Οικολογική Δράση στην Εύβοια
Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009
Χαριστικό-ανταλλακτικό παζάρι στη Χαλκίδα
Χαριστικό-ανταλλακτικό παζάρι στη Χαλκίδα
Κυριακή 22 Μάρτη 2009, 11πμ, στην Πλατεία Αγ.Νικολάου
Χαριστικό-Ανταλλακτικό Παζάρι
Ένας άλλος τρόπος είναι δυνατός…
«Στη βάση κάθε κοινωνίας, κάθε οικονομίας, υπάρχει μια μη οικονομία, που αποτελείται από πλούτη τα οποία δεν είναι ανταλλάξιμα, από δώρα χωρίς ανταπόδοση, από ανιδιοτελείς προσφορές, από κοινά αγαθά».
Αντρέ Γκορτζ
Πειραματιζόμαστε, θέλοντας να μετασχηματίσουμε την καθημερινότητά μας, δημιουργώντας καταρχήν ένα δίκτυο ανταλλαγής αντικειμένων χωρίς χρηματικό αντίτιμο πάνω σε μια βάση μη διαμεσολαβημένων και αλληλέγγυων κοινωνικών σχέσεων. Αμφισβητούμε τον μονόδρομο που μας έχει επιβληθεί μέσα από την καθημερινή μας διαδρομή δουλειά-σπίτι-κατανάλωση και γινόμαστε οι ίδιοι δημιουργοί, ποιητές της ζωής μας. Χωρίς αντίτιμο σημαίνει προσφέρω, μοιράζομαι… Το κάνουμε πράξη ξεκινώντας από δω, από τα μικρά καθημερινά πράγματα με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή αλλά και από τις μεταξύ μας σχέσεις που γίνονται ουσιαστικά κοινωνικές αφού θα απαντούν στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, σχέσεις αλληλοβοήθειας και χαριστικές με την έννοια της προσφοράς, αδιαμεσολάβητες από το εμπόρευμα.
Στο χαριστικό παζάρι υπάρχουν διάφορα αντικείμενα που για κάποιον/α δεν είναι χρήσιμα αλλά που κάποιος/α άλλος/η μπορεί να τα χρειάζεται. Δηλαδή πράγματα αχρησιμοποίητα και όχι άχρηστα, xωρίς τιμή και όχι χωρίς αξία. Το πάρε-δώσε γίνεται χωρίς χρήματα και δε χρειάζεται να φέρεις κάτι για να πάρεις κάτι άλλο που χρειάζεσαι. Δεν είναι επίσης ένα παζάρι για φτωχούς, με φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Φτωχοί, κοινωνικά αποκλεισμένοι, εν ολίγοις αποτυχημένοι και δυστυχείς φαίνονται να είναι σήμερα όλοι οι «ελαττωματικοί καταναλωτές», δηλαδή όλοι όσοι δεν υιοθετούν το μοντέλο ζωής του καταναλωτισμού δηλαδή της συνεχούς αγοράς, απαλλαγής και αντικατάστασης ανούσιων αντικειμένων που γίνεται η παράμετρος της κοινωνικής καταξίωσης. Η επαναχρησιμοποίηση αυτών των αντικειμένων δεν είναι άμυνα ή μειονέκτημα, είναι πρόταση και στόχος. Τα πράγματα αυτά μπορεί να μην είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που θα αγοράζαμε αλλά το να τα προσαρμόσουμε στις απαιτήσεις μας ή να προσαρμόσουμε τις απαιτήσεις μας σε αυτά δείχνει μια πρακτική ευφυΐα που ο άνθρωπος είχε από πάντα αλλά και μια ουσιαστική οικολογική συνείδηση που εναντιώνεται στη σπατάλη. Ο καταναλωτισμός συνδέει την ευτυχία, ή καλύτερα υλοποιεί την ευτυχία, όχι τόσο με την ικανοποίηση των αναγκών, όπως η κατανάλωση, όσο με διαρκώς διογκούμενες και εντεινόμενες επιθυμίες και άρα με την άμεση χρήση και την εσπευσμένη αντικατάσταση των αντικειμένων που προορίζονται από την αγορά να τις ικανοποιήσουν. Για να κρατούνται ζωντανές οι προσδοκίες και νέες ελπίδες να σπεύδουν να καλύψουν το κενό που άφησαν εκείνες που ήδη αχρηστεύθηκαν και παραμερίστηκαν, ο δρόμος από το μαγαζί στον σκουπιδοτενεκέ πρέπει να συντομεύεται και η μετάβαση να γίνεται ολοένα ταχύτερη. Αντίθετα εμείς, δε θέλουμε να πετάμε τα πράγματα που δε χρησιμοποιούμε ή δεν επιθυμούμε πια, για να αδειάσουμε τη θέση τους γρήγορα γρήγορα για άλλα καινούργια, αλλά τα προσφέρουμε, τα χαρίζουμε για να τα χρησιμοποιήσουν κάποιοι άλλοι. Η κομβική σκοπιμότητα αυτής της κοινωνίας είναι η εμπορευματοποίηση. Τα μέλη της κοινωνίας των καταναλωτών είναι και αυτά καταναλωτικά εμπορεύματα, και αυτή ακριβώς η ιδιότητά τους τα κάνει αυτοδικαίως μέλη αυτής της κοινωνίας.
Συνειδητοποιώντας τη δυστυχία και τη μοναχικότητα που προτείνει αυτό το μοντέλο ζωής αναζητούμε άλλους δρόμους, εναλλακτικές οδούς που μας οδηγούν στην πραγματική ευτυχία, τη χαρά των συλλογικών εμπειριών ζωής που μοιραζόμαστε με άλλους ανθρώπους. Σε μια πόλη που δύσκολα πια μπορούμε να αισθανθούμε «δική μας πόλη», επειδή απλώς και μόνο κατοικούμε και δουλεύουμε εδώ, θα είχε πραγματικά νόημα να δημιουργήσουμε οικείους χώρους και χρόνους, ειλικρινείς σχέσεις ανθρώπων που επιθυμούν πραγματικά να ζουν μαζί και να μοιράζονται την καθημερινότητά τους.
Φέρτε αντικείμενα, ρούχα, βιβλία, cd ή ό,τι άλλο δε χρησιμοποιείτε και νομίζετε ότι μπορεί να ενδιαφέρει κάποιον άλλο/η και πάρτε ό,τι σας είναι χρήσιμο!
Αν πρόκειται για ρούχα είναι σκόπιμο να είναι καθαρά και σε καλή κατάσταση. Φροντίστε να φέρνετε μαζί σας τσάντες, σακούλες για να μεταφέρετε τα πράγματα που θα πάρετε.
Οικολογική Δράση στην Εύβοια
Κυριακή 22 Μάρτη 2009, 11πμ, στην Πλατεία Αγ.Νικολάου
Χαριστικό-Ανταλλακτικό Παζάρι
Ένας άλλος τρόπος είναι δυνατός…
«Στη βάση κάθε κοινωνίας, κάθε οικονομίας, υπάρχει μια μη οικονομία, που αποτελείται από πλούτη τα οποία δεν είναι ανταλλάξιμα, από δώρα χωρίς ανταπόδοση, από ανιδιοτελείς προσφορές, από κοινά αγαθά».
Αντρέ Γκορτζ
Πειραματιζόμαστε, θέλοντας να μετασχηματίσουμε την καθημερινότητά μας, δημιουργώντας καταρχήν ένα δίκτυο ανταλλαγής αντικειμένων χωρίς χρηματικό αντίτιμο πάνω σε μια βάση μη διαμεσολαβημένων και αλληλέγγυων κοινωνικών σχέσεων. Αμφισβητούμε τον μονόδρομο που μας έχει επιβληθεί μέσα από την καθημερινή μας διαδρομή δουλειά-σπίτι-κατανάλωση και γινόμαστε οι ίδιοι δημιουργοί, ποιητές της ζωής μας. Χωρίς αντίτιμο σημαίνει προσφέρω, μοιράζομαι… Το κάνουμε πράξη ξεκινώντας από δω, από τα μικρά καθημερινά πράγματα με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή αλλά και από τις μεταξύ μας σχέσεις που γίνονται ουσιαστικά κοινωνικές αφού θα απαντούν στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, σχέσεις αλληλοβοήθειας και χαριστικές με την έννοια της προσφοράς, αδιαμεσολάβητες από το εμπόρευμα.
Στο χαριστικό παζάρι υπάρχουν διάφορα αντικείμενα που για κάποιον/α δεν είναι χρήσιμα αλλά που κάποιος/α άλλος/η μπορεί να τα χρειάζεται. Δηλαδή πράγματα αχρησιμοποίητα και όχι άχρηστα, xωρίς τιμή και όχι χωρίς αξία. Το πάρε-δώσε γίνεται χωρίς χρήματα και δε χρειάζεται να φέρεις κάτι για να πάρεις κάτι άλλο που χρειάζεσαι. Δεν είναι επίσης ένα παζάρι για φτωχούς, με φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Φτωχοί, κοινωνικά αποκλεισμένοι, εν ολίγοις αποτυχημένοι και δυστυχείς φαίνονται να είναι σήμερα όλοι οι «ελαττωματικοί καταναλωτές», δηλαδή όλοι όσοι δεν υιοθετούν το μοντέλο ζωής του καταναλωτισμού δηλαδή της συνεχούς αγοράς, απαλλαγής και αντικατάστασης ανούσιων αντικειμένων που γίνεται η παράμετρος της κοινωνικής καταξίωσης. Η επαναχρησιμοποίηση αυτών των αντικειμένων δεν είναι άμυνα ή μειονέκτημα, είναι πρόταση και στόχος. Τα πράγματα αυτά μπορεί να μην είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που θα αγοράζαμε αλλά το να τα προσαρμόσουμε στις απαιτήσεις μας ή να προσαρμόσουμε τις απαιτήσεις μας σε αυτά δείχνει μια πρακτική ευφυΐα που ο άνθρωπος είχε από πάντα αλλά και μια ουσιαστική οικολογική συνείδηση που εναντιώνεται στη σπατάλη. Ο καταναλωτισμός συνδέει την ευτυχία, ή καλύτερα υλοποιεί την ευτυχία, όχι τόσο με την ικανοποίηση των αναγκών, όπως η κατανάλωση, όσο με διαρκώς διογκούμενες και εντεινόμενες επιθυμίες και άρα με την άμεση χρήση και την εσπευσμένη αντικατάσταση των αντικειμένων που προορίζονται από την αγορά να τις ικανοποιήσουν. Για να κρατούνται ζωντανές οι προσδοκίες και νέες ελπίδες να σπεύδουν να καλύψουν το κενό που άφησαν εκείνες που ήδη αχρηστεύθηκαν και παραμερίστηκαν, ο δρόμος από το μαγαζί στον σκουπιδοτενεκέ πρέπει να συντομεύεται και η μετάβαση να γίνεται ολοένα ταχύτερη. Αντίθετα εμείς, δε θέλουμε να πετάμε τα πράγματα που δε χρησιμοποιούμε ή δεν επιθυμούμε πια, για να αδειάσουμε τη θέση τους γρήγορα γρήγορα για άλλα καινούργια, αλλά τα προσφέρουμε, τα χαρίζουμε για να τα χρησιμοποιήσουν κάποιοι άλλοι. Η κομβική σκοπιμότητα αυτής της κοινωνίας είναι η εμπορευματοποίηση. Τα μέλη της κοινωνίας των καταναλωτών είναι και αυτά καταναλωτικά εμπορεύματα, και αυτή ακριβώς η ιδιότητά τους τα κάνει αυτοδικαίως μέλη αυτής της κοινωνίας.
Συνειδητοποιώντας τη δυστυχία και τη μοναχικότητα που προτείνει αυτό το μοντέλο ζωής αναζητούμε άλλους δρόμους, εναλλακτικές οδούς που μας οδηγούν στην πραγματική ευτυχία, τη χαρά των συλλογικών εμπειριών ζωής που μοιραζόμαστε με άλλους ανθρώπους. Σε μια πόλη που δύσκολα πια μπορούμε να αισθανθούμε «δική μας πόλη», επειδή απλώς και μόνο κατοικούμε και δουλεύουμε εδώ, θα είχε πραγματικά νόημα να δημιουργήσουμε οικείους χώρους και χρόνους, ειλικρινείς σχέσεις ανθρώπων που επιθυμούν πραγματικά να ζουν μαζί και να μοιράζονται την καθημερινότητά τους.
Φέρτε αντικείμενα, ρούχα, βιβλία, cd ή ό,τι άλλο δε χρησιμοποιείτε και νομίζετε ότι μπορεί να ενδιαφέρει κάποιον άλλο/η και πάρτε ό,τι σας είναι χρήσιμο!
Αν πρόκειται για ρούχα είναι σκόπιμο να είναι καθαρά και σε καλή κατάσταση. Φροντίστε να φέρνετε μαζί σας τσάντες, σακούλες για να μεταφέρετε τα πράγματα που θα πάρετε.
Οικολογική Δράση στην Εύβοια
Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009
ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥ Θ. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
«Αυτές τις στιγμές η καρδιά μου χτυπά πιο δυνατά γιατί έχω συνείδηση πως υπάρχει»
Μπερνάρντο Σοάρες(Φερνάντο Πεσσόα)
Η οδύσσειά μου συνεχίζεται…
Μπερνάρντο Σοάρες(Φερνάντο Πεσσόα)
Η οδύσσειά μου συνεχίζεται…
Ήταν 18 Δεκέμβρη απόγευμα Πέμπτης, όταν εγώ με την παρέα μου κατευθυνόμασταν προς το Κέντρο μέσα από την οδό Ακαδημίας. Η εικόνα γύρω μας ήταν η συνηθισμένη των τελευταίων ημερών, ενός τοπίου βομβαρδισμένου, με χημικά και δακρυγόνα στην ατμόσφαιρα που πρόδιναν ότι είχαν προηγηθεί επεισόδια, συχνό φαινόμενο της περιόδου, μετά την δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Καθώς προχωράγαμε δυνάμεις των ΜΑΤ ξεπρόβαλαν μπροστά μας και βάλθηκαν να κυνηγούν τον κόσμο που βρισκόταν πάνω στην οδό Ακαδημίας. Ο κόσμος έτρεχε πέρα δώθε. Κάποιος μ’ έσπρωξε δυνατά , έπεσα κάτω και τότε άρχισε η γιορτή. Οι ματατζήδες άρχισαν να με βρίζουν με προσβλητικούς και σεξιστικούς χαρακτηρισμούς και να με κτυπάνε, κάποιος φίλος μου φώναζε. Ύστερα με πιάσανε, σταθήκανε ολόγυρα, με βρίζανε κι άρχισαν να με ψάχνουν. Κάποιος άρπαξε το μικρό σακίδιο που είχα στην πλάτη κι άρχισε να το ψάχνει «μη φοβάσαι μου είπε, δεν θα σου βάλουμε τίποτα μέσα». Το σακίδιο δεν είχε παρά προσωπικά μου πράγματα. Με σπρώξανε σε ένα παγκάκι, με ξάπλωσαν μπρούμυτα και με δέσανε με χειροπέδες, ύστερα με φόρτωσαν σε μια κλούβα και με πήγαν στην Ασφάλεια.
Εκεί μου λέγανε ότι πέταγα πέτρες . Όσο πέρναγε η ώρα, όμως, τα πράγματα χειροτέρευαν. Το κατηγορητήριο αυξήθηκε και συμπληρώθηκε με λογής κακουργήματα και πλημμελήματα. Οι πέτρες έγιναν μολότωφ. Παρότι δεν υπήρχε τίποτε που να με συνδέει μ’ αυτά. Αλλά αυτό δεν φαινόταν να απασχολεί.
Άρχισε το πήγαιν’ έλα στα δικαστήρια. Κι εκεί , μια και δεν υπήρχαν στοιχεία, φτιαχτήκανε. Οι αστυνομικοί που με συνέλαβαν, αλλάξανε τις καταθέσεις τους και καταθέσαν ότι επί τρεις ώρες τους πέταγα μολότωφ: με το πρόσωπο γυμνό, με τα χέρια καθαρά, με τα μάτια καθαρά, χωρίς μια στάχτη επάνω μου, χωρίς μια σκιά στα ρούχα μου . Και στις 22 του μήνα μου ανακοίνωσαν ότι κρίθηκα προφυλακιστέος. Μια μέρα μετά , με μετέφεραν στις φύλακες του Κορυδαλλού.
Εκεί βρίσκομαι μέχρι και σήμερα , δύο μήνες μετά την σύλληψη μου. Και τίποτε δεν κινείται. Οι μέρες περνάνε και εγώ μένω εδώ να περιμένω, δέσμιος της ακινησίας, δέσμιος μιας παράλογης και ασφυκτικής γραφειοκρατίας ή ίσως μιας εκδικητικής αδιαφορίας.
Όλο αυτό το διάστημα δεν τσάκισα. Με κράτησαν και με κρατάνε οι άνθρωποι που βρέθηκαν δίπλα μου να με στηρίξουν, φίλοι, γνωστοί είτε και άγνωστοι ως χτες, με κράτησε η αλληλεγγύη των ανθρώπων γνωστών και άγνωστων . Για χάρη τους δεν θα πέσω. Για χάρη τους θα κρατήσω. Γιατί όλη αυτή η περιπέτεια δυναμώνει τη θέλησή μου για μια κοινωνία δίκαιη, το πάθος μου για ελευθερία, το πείσμα μου να σταθώ όρθιος. Και θα σταθώ.
Μπορεί να με έπιασαν τυχαία, να μη συνδέομαι με τα γεγονότα που με κατηγορούν, απέναντι όμως στον γενικευμένο ωχαδερφισμό, το να «παίρνεις θέση», να μην κλείνεσαι στο εγώ σου, να βγαίνεις από την ατομική σου περίπτωση, είναι η υπεύθυνη στάση ενός συνειδητοποιημένου πολίτη.
Η δική μου θέση είναι από τη μεριά του κομματιού της κοινωνίας που θέλει να βγει από την απάθεια, που θέλει πραγματικά να αρχίσει, μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, να αποφασίζει για τη ζωή του.
Θοδωρής Ηλιόπουλος
Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009
Εκδήλωση αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης για τον προφυλακισμένο σύντροφο και συντοπίτη Θοδωρή Η.
Σήμερα Κυριακή 25 Γενάρη στις 7μμ στο Εργατικό Κέντρο Χαλκίδας πραγματοποιείται μουσική εκδήλωση, αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης, με dj's set.
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ
«Η σφαίρα αυτή στράφηκε ενάντια στην κοινωνία όλη. Ήταν μια πληγή για κάθε αστό δημοκράτη που θέλει στο κράτος και τα όργανά του να καθρεφτίζεται η δική του ασφάλεια. Ήταν κήρυξη πολέμου του κράτους ενάντια στην κοινωνία».
Κορίτσια στην εξέγερση
Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς, ένα ποτάμι απελευθερωμένης ενέργειας ξεχύθηκε στους δρόμους. Η εξέγερση ενάντια στην ωμή κρατική βία, η έκρηξη οργής και θυμού ενάντια σε ολόκληρο το πολιτικό – θρησκευτικό -οικονομικό σύστημα, η αντίθεση στα κόμματα και στις ιεραρχικές δομές, οι ανοιχτές συνελεύσεις, τα συμβούλια γειτονιάς, η επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου, η άμεση δημοκρατία, η ζωή ενάντια στην προσομοίωσή της, έχουν λόγο κι αφορμή, παρά και ενάντια στα λεγόμενα του ΚΚΕ, του ΛΑΟΣ και της αστυνομίας.
Η κρατική τρομοκρατία αρθρώθηκε σε διάφορα παράλληλα επίπεδα και εξακολουθεί. Με την επιθετική στάση της αστυνομίας, με τους πυροβολισμούς που συνεχίστηκαν, με τρομοκράτηση του κόσμου και αθρόες συλλήψεις (247 συνελήφθησαν, ενώ οι προσαγωγές είναι αμέτρητες), με προφυλακίσεις που έχουν γίνει κανόνας ισοδύναμος της ομηρίας και αιχμαλωσίας από το κράτος, με τη ρατσιστική δίωξη μεταναστών. Τα ΜΜΕ παίζουν πάντα τον καθορισμένο ρόλο του λακέ του κράτους παραπληροφορώντας και χρησιμοποιώντας το θέαμα που αιχμαλωτίζει τα βλέμματα. Για τις συλλήψεις, ούτε λόγος… Αυτοί μιλούν για βιτρίνες και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές… το φωνάξαμε μ’ όλη τη δύναμη της ψυχής μας.
Ζήσαμε κι εμείς εδώ, στη Χαλκίδα, αυτό το παραλήρημα, με την αστυνομία να τηλεφωνεί σε καταστηματάρχες συστήνοντας το κλείσιμο των μαγαζιών αλλά και των φροντιστηρίων και το γενικότερο ταμπούρωμα λόγω της έλευσης νοικιασμένων πούλμαν με κουκουλοφόρους από την Αθήνα αποφασισμένους να κάψουν και να ρημάξουν και αλλότρια εδάφη… «Καθείστε καλά και μέσα στα σπιτάκια σας αν δε θέλετε μπελάδες» καγχάζει αυταρχικά η αστυνομία. Το κράτος (με τις δεξιές και αριστερές συνιστώσες του) χέρι χέρι με το παρακράτος, προσπαθούν να σπείρουν το φόβο και τον πανικό με κάθε μέσο. Φυσικά, δεν αποφευχθήκαν και εδώ οι σταλινικής έμπνευσης ανακοινώσεις περί ανυπόγραφων κειμένων και άλλα τινά συναινώντας με τη συνολική τους στάση στη κρατική καταστολή. Το κράτος έχει δείξει την εκδικητικότητά του προφυλακίζοντας αδιάκριτα ανθρώπους, επειδή διαδήλωναν την οργή τους, με κατηγορίες σαθρές, απαράδεκτες και υπερβολικές. Αρκετοί είναι, ακόμα και σήμερα, προφυλακισμένοι με βάση μόνο ψευδομαρτυρίες μπάτσων. Πάνω από 50 μετανάστες καταδικάστηκαν σε 18 μήνες φυλάκιση με ασήμαντες κατηγορίες.
Οι παραδοσιακές ιδεολογίες έχουν χρεωκοπήσει και οι άνθρωποι το συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο. Μια αληθινή απελευθέρωση της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής, περνάει μέσα από την περιθωριοποίηση όλων των υπαρκτών κομμάτων, τη δημιουργία νέων μορφών πολιτικής οργάνωσης βασισμένων στη συμμετοχή όλων, την υπευθυνότητα του καθενός απέναντι στις κοινές υποθέσεις- με δύο λόγια από την αναγέννηση μιας αληθινής πολιτικής σκέψης και πάθους. Τίποτα δεν είναι μοιραίο, τίποτα δεν είναι αδύνατο. Σύνθημα- στοίχημα ζωής σε όλες τις γλώσσες…
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ …
Σάββατο 24 Γενάρη, Πλατεία Αγοράς, 11πμ- Συγκέντρωση Αλληλεγγύης-Οικονομικής Ενίσχυσης στους Συλληφθέντες του Δεκέμβρη.
Κυριακή 25 Γενάρη, Εργατικό Κέντρο Χαλκίδας, 7μμ- Εκδήλωση Αλληλεγγύης-Οικονομικής Ενίσχυσης με live + dj set στο σύντροφο και συντοπίτη Θόδωρο Η.
Οικολογική Δράση Στην Εύβοια, Μαύρο Πιπέρι, Ανταρσία στο Εύριπο, Συντρόφισσες/οι
Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ
«Η σφαίρα αυτή στράφηκε ενάντια στην κοινωνία όλη. Ήταν μια πληγή για κάθε αστό δημοκράτη που θέλει στο κράτος και τα όργανά του να καθρεφτίζεται η δική του ασφάλεια. Ήταν κήρυξη πολέμου του κράτους ενάντια στην κοινωνία».
Κορίτσια στην εξέγερση
Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς, ένα ποτάμι απελευθερωμένης ενέργειας ξεχύθηκε στους δρόμους. Η εξέγερση ενάντια στην ωμή κρατική βία, η έκρηξη οργής και θυμού ενάντια σε ολόκληρο το πολιτικό – θρησκευτικό -οικονομικό σύστημα, η αντίθεση στα κόμματα και στις ιεραρχικές δομές, οι ανοιχτές συνελεύσεις, τα συμβούλια γειτονιάς, η επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου, η άμεση δημοκρατία, η ζωή ενάντια στην προσομοίωσή της, έχουν λόγο κι αφορμή, παρά και ενάντια στα λεγόμενα του ΚΚΕ, του ΛΑΟΣ και της αστυνομίας.
Η κρατική τρομοκρατία αρθρώθηκε σε διάφορα παράλληλα επίπεδα και εξακολουθεί. Με την επιθετική στάση της αστυνομίας, με τους πυροβολισμούς που συνεχίστηκαν, με τρομοκράτηση του κόσμου και αθρόες συλλήψεις (247 συνελήφθησαν, ενώ οι προσαγωγές είναι αμέτρητες), με προφυλακίσεις που έχουν γίνει κανόνας ισοδύναμος της ομηρίας και αιχμαλωσίας από το κράτος, με τη ρατσιστική δίωξη μεταναστών. Τα ΜΜΕ παίζουν πάντα τον καθορισμένο ρόλο του λακέ του κράτους παραπληροφορώντας και χρησιμοποιώντας το θέαμα που αιχμαλωτίζει τα βλέμματα. Για τις συλλήψεις, ούτε λόγος… Αυτοί μιλούν για βιτρίνες και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές… το φωνάξαμε μ’ όλη τη δύναμη της ψυχής μας.
Ζήσαμε κι εμείς εδώ, στη Χαλκίδα, αυτό το παραλήρημα, με την αστυνομία να τηλεφωνεί σε καταστηματάρχες συστήνοντας το κλείσιμο των μαγαζιών αλλά και των φροντιστηρίων και το γενικότερο ταμπούρωμα λόγω της έλευσης νοικιασμένων πούλμαν με κουκουλοφόρους από την Αθήνα αποφασισμένους να κάψουν και να ρημάξουν και αλλότρια εδάφη… «Καθείστε καλά και μέσα στα σπιτάκια σας αν δε θέλετε μπελάδες» καγχάζει αυταρχικά η αστυνομία. Το κράτος (με τις δεξιές και αριστερές συνιστώσες του) χέρι χέρι με το παρακράτος, προσπαθούν να σπείρουν το φόβο και τον πανικό με κάθε μέσο. Φυσικά, δεν αποφευχθήκαν και εδώ οι σταλινικής έμπνευσης ανακοινώσεις περί ανυπόγραφων κειμένων και άλλα τινά συναινώντας με τη συνολική τους στάση στη κρατική καταστολή. Το κράτος έχει δείξει την εκδικητικότητά του προφυλακίζοντας αδιάκριτα ανθρώπους, επειδή διαδήλωναν την οργή τους, με κατηγορίες σαθρές, απαράδεκτες και υπερβολικές. Αρκετοί είναι, ακόμα και σήμερα, προφυλακισμένοι με βάση μόνο ψευδομαρτυρίες μπάτσων. Πάνω από 50 μετανάστες καταδικάστηκαν σε 18 μήνες φυλάκιση με ασήμαντες κατηγορίες.
Οι παραδοσιακές ιδεολογίες έχουν χρεωκοπήσει και οι άνθρωποι το συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο. Μια αληθινή απελευθέρωση της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής, περνάει μέσα από την περιθωριοποίηση όλων των υπαρκτών κομμάτων, τη δημιουργία νέων μορφών πολιτικής οργάνωσης βασισμένων στη συμμετοχή όλων, την υπευθυνότητα του καθενός απέναντι στις κοινές υποθέσεις- με δύο λόγια από την αναγέννηση μιας αληθινής πολιτικής σκέψης και πάθους. Τίποτα δεν είναι μοιραίο, τίποτα δεν είναι αδύνατο. Σύνθημα- στοίχημα ζωής σε όλες τις γλώσσες…
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ …
Σάββατο 24 Γενάρη, Πλατεία Αγοράς, 11πμ- Συγκέντρωση Αλληλεγγύης-Οικονομικής Ενίσχυσης στους Συλληφθέντες του Δεκέμβρη.
Κυριακή 25 Γενάρη, Εργατικό Κέντρο Χαλκίδας, 7μμ- Εκδήλωση Αλληλεγγύης-Οικονομικής Ενίσχυσης με live + dj set στο σύντροφο και συντοπίτη Θόδωρο Η.
Οικολογική Δράση Στην Εύβοια, Μαύρο Πιπέρι, Ανταρσία στο Εύριπο, Συντρόφισσες/οι
Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009
Εκδήλωση αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης για την Κ. Κούνεβα
Εκδήλωση για την μετανάστρια Κ. Κούνεβα, που δέχθηκε δολοφονική επίθεση με βιτριόλι στις 22 Δεκέμβρη κοντά στο σπίτι της, πραγματοποιείται την Τετάρτη 21/01/09 στο Εργατικό Κέντρο Χαλκίδας στις 7μμ με προβολή ταινίας ''Ένας ελεύθερος κόσμος'' Κέν Λόουτς και συζήτηση.
Οικολογική δράση στην Εύβοια/ Μαύρο Πιπέρι/
Ανταρσία στον Εύριπο/ σύντροφοι-ισσες.
Όταν χτυπάνε έναν από εμάς, μας χτυπούν όλους...
Τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 22/12/08 η Κωσταντίνα Κούνεβα, εργαζόμενη ως καθαρίστρια σε σταθμούς του ΗΣΑΠ, δέχεται δολοφονική επίθεση με βιτριόλι επιστρέφοντας από την δουλειά της. Δυο άγνωστα άτομα την περιμένουν έξω από το σπίτι της και της ρίχνουν οξύ στο σώμα και το πρόσωπο, προκαλώντας τής σοβαρές βλάβες, με αποτέλεσμα να έχει χάσει την όρασή της από το ένα μάτι και να έχει υποστεί μόνιμες βλάβες σε άλλα ζωτικά εσωτερικά όργανα (φωνητικές χορδές, πνεύμονα, στομάχι). Η Κωνσταντίνα είναι γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού και δουλεύει στον ΗΣΑΠ μέσω της εταιρείας «ΟΙΚΟΜΕΤ» του κυρίου Ν. Οικονομάκη, στελέχους του ΠΑΣΟΚ. Η συγκεκριμένη εταιρεία αναλαμβάνει εργολαβίες καθαρισμού τόσο σε δημόσιες υπηρεσίες όσο και στις ΔΕΚΟ και απασχολεί πανελλαδικά τουλάχιστον 850 άτομα. Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας έβαλαν τα ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού στις δημόσιες εταιρείες και υπηρεσίες (νοσοκομεία, πανεπιστήμια, ΙΚΑ κλπ), κατασκευάζοντας έτσι τον σύγχρονο σκλάβο με μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας και εξοντωτικά ωράρια. Παρά τις συνεχείς καταγγελίες του σωματείου για την συστηματική παραβίαση των εργατικών δικαιωμάτων, οι αρμόδιες υπηρεσίες (Επιθέωρηση Εργασίας-ΚΕ.Π.Ε.Κ.) αλλά και οι ίδιοι οργανισμοί αυτοί δεν έκαναν τίποτα από αυτά που όφειλαν προκειμένου να τηρηθεί η εργατική νομοθεσία και να μπει φρένο στο καθεστώς τρομοκρατίας. Έτσι, μέσα και στο γενικότερο πλαίσιο συνδιαλλαγής και μίζας που επικρατεί στο σύστημα των αναθέσεων, εξασφαλίζεται ο πλουτισμός κάποιων επιτήδειων που λειτουργούν σαν νταβατζήδες, με το κράτος να νίπτει τας χείρας του. Απ’ την άλλη, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, είναι συνυπεύθυνες για αυτήν την κατάσταση γιατί παρότι γνωρίζουν κρύβονται πίσω από διάφορα νομικίστικα τερτίπια συναινώντας και αυτές με την απραξία τους στην υπερεκμετάλλευση αυτού του εργατικού κομματιού. Δείχνοντας για ακόμη μια φορά τον ξεπεσμό του επίσημου συνδικαλισμού.
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα πάντα δραστήρια και συνεπής παρότρυνε τις συναδέλφους της να μην υποκύπτουν στην αυθαιρεσία, καθώς η εταιρεία στην οποία δούλευαν συστηματικά θησαύριζε σε βάρος των εργαζομένων υποχρεώνοντας τους να υπογράφουν λευκές συμβάσεις και τη δήλωση οικειοθελούς αποχώρησης κατά την πρόσληψη, να πληρώνονται για λιγότερες ώρες από τις πραγματικές, να μην λαμβάνουν βαρέα ένσημα που είναι το νόμιμο και άλλα πολλά. Αλλά σα να μην έφταναν όλα αυτά η εταιρεία στην οποία εργαζόταν η Κωνσταντίνα κάλεσε τις εργαζόμενες να πάρουν σαν δώρο Χριστουγέννων ποσό μικρότερο και να υπογράψουν για μεγαλύτερο. Η Κωνσταντίνα κάλεσε τις συναδέλφισσές της να μην υπογράψουν και πετάχτηκε κακήν κακώς έξω από σεκιουριτάδες. Σε ανακοίνωση του σωματείου της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Στήνουν εργοδοτικά σωματεία για να μας εκπροσωπήσουν οι Προσωπάρχες και οι υποτακτικοί των εργολάβων. Καταγγέλλουμε καθημερινά στις ελεγκτικές υπηρεσίες, στο ΙΚΑ, στα ανώτατα συνδικαλιστικά όργανα. Κατεβαίνουμε με αγωγές, ομαδικές και ατομικές. Ζητάμε στοιχεία που αφορούν τις εργασιακές μας σχέσεις και επικαλούνται προσωπικά δεδομένα!!! Όταν καταφέρνουμε, με χίλια ζόρια, να προσεγγίσουμε τα υπουργικά γραφεία για να εφαρμοστούν τα αυτονόητα δηλώνουν ‘Εμείς αναθέτουμε και πληρώνουμε τους εργολάβους για να καθαρίζουν. Με ποιους δουλεύουν, πώς δουλεύουν, είναι δική τους δουλειά, εμάς δεν μας ενδιαφέρει’».
Αλλά η εξουσία και οι κονδυλοφόροι της μας μιλούν για ειρήνη και θρηνούν για τις σπασμένες βιτρίνες. Όμως η μεγαλύτερη έκφραση βίας δεν είναι οι σπασμένες βιτρίνες αλλά η φτώχεια, η ανεργία, η άγρια εκμετάλλευση και η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, οι νεκροί και οι σακατεμένοι από τα εργατικά ατυχήματα, η καταλήστευση των ταμείων, η κρατική καταστολή και η αστυνομοκρατία, οι παρακολουθήσεις, οι κάμερες και ο χαφιεδισμός. Είναι τα δυο μέτρα και δυο σταθμά που ισχύουν για την γυναίκα-μετανάστρια-καθαρίστρια και τον τραυματισμένο Ματατζή, την Κούνεβα δεν την επισκέφθηκε κανείς επίσημος, τον Ματζούνη πρωθυπουργός-υπουργοί-αρχιεπίσκοπος-αρχηγοί κομμάτων. Αλλά είναι αυτοί οι ίδιοι που μιλούν διαρκώς για την αξία της ανθρώπινης ζωής και ας είναι τα χέρια τους βαμμένα με αίμα και χρήμα. Γι’ αυτό ας παραμερίσουμε εξουσιαστές-γραφειοκράτες συνδικαλιστές και τηλεοπτικούς διαμεσολαβητές και να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Προτού οι λαμπεροί και αστραφτερά πεντακάθαροι σταθμοί της ευταξίας αποκαλύψουν και άλλες Κωνσταντίνες…
Από τις αρχές του Δεκέμβρη όπου χιλιάδες μαθητές-τριες, φοιτητές-τριες, εργαζόμενοι-ες, άνεργοι-ες έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους σχεδόν σε κάθε μεγάλη πόλη της χώρας, η δολοφονική επίθεση στην Κούνεβα δεν είναι ένα ακόμα “μεμονωμένο” περιστατικό. Στις αρχές της χρονιάς δύο ακόμα άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους: μία μετανάστρια από τη Ρουμανία καταπλακώθηκε όταν κατέρρευσε το σπίτι που έμενε και ένας μετανάστης από το Πακιστάν βρέθηκε νεκρός σε χαντάκι στην Π. Ράλλη. Ταυτόχρονα σε όλη τη χώρα όλο το Δεκέμβρη αλλά και μέχρι σήμερα η αστυνομοκρατία και η κρατική καταστολή έχουν εξαπολύσει ένα ανελέητο κυνηγητό με συλλήψεις, ξυλοδαρμούς, προσαγωγές, ανυπόστατα κατηγορητήρια (στη Λάρισα κατηγορούν 18χρονους με βάση τον τρομονόμο), και προφυλακίσεις δεκάδων αγωνιστών.
Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες και τους κατηγορούμενους της εξέγερσης
Απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων και παύση όλων των διώξεων στους κατηγορούμενους
Αλληλεγγύη στην Κούνεβα και στον αγώνα των καθαριστριών
Αυτοοργάνωση στις γειτονιές, αυτοοργάνωση στις δουλειές
...είσαστε κάποιοι από εμάς, είμαστε κάποιοι από εσάς.
Τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 22/12/08 η Κωσταντίνα Κούνεβα, εργαζόμενη ως καθαρίστρια σε σταθμούς του ΗΣΑΠ, δέχεται δολοφονική επίθεση με βιτριόλι επιστρέφοντας από την δουλειά της. Δυο άγνωστα άτομα την περιμένουν έξω από το σπίτι της και της ρίχνουν οξύ στο σώμα και το πρόσωπο, προκαλώντας τής σοβαρές βλάβες, με αποτέλεσμα να έχει χάσει την όρασή της από το ένα μάτι και να έχει υποστεί μόνιμες βλάβες σε άλλα ζωτικά εσωτερικά όργανα (φωνητικές χορδές, πνεύμονα, στομάχι). Η Κωνσταντίνα είναι γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού και δουλεύει στον ΗΣΑΠ μέσω της εταιρείας «ΟΙΚΟΜΕΤ» του κυρίου Ν. Οικονομάκη, στελέχους του ΠΑΣΟΚ. Η συγκεκριμένη εταιρεία αναλαμβάνει εργολαβίες καθαρισμού τόσο σε δημόσιες υπηρεσίες όσο και στις ΔΕΚΟ και απασχολεί πανελλαδικά τουλάχιστον 850 άτομα. Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας έβαλαν τα ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού στις δημόσιες εταιρείες και υπηρεσίες (νοσοκομεία, πανεπιστήμια, ΙΚΑ κλπ), κατασκευάζοντας έτσι τον σύγχρονο σκλάβο με μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας και εξοντωτικά ωράρια. Παρά τις συνεχείς καταγγελίες του σωματείου για την συστηματική παραβίαση των εργατικών δικαιωμάτων, οι αρμόδιες υπηρεσίες (Επιθέωρηση Εργασίας-ΚΕ.Π.Ε.Κ.) αλλά και οι ίδιοι οργανισμοί αυτοί δεν έκαναν τίποτα από αυτά που όφειλαν προκειμένου να τηρηθεί η εργατική νομοθεσία και να μπει φρένο στο καθεστώς τρομοκρατίας. Έτσι, μέσα και στο γενικότερο πλαίσιο συνδιαλλαγής και μίζας που επικρατεί στο σύστημα των αναθέσεων, εξασφαλίζεται ο πλουτισμός κάποιων επιτήδειων που λειτουργούν σαν νταβατζήδες, με το κράτος να νίπτει τας χείρας του. Απ’ την άλλη, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, είναι συνυπεύθυνες για αυτήν την κατάσταση γιατί παρότι γνωρίζουν κρύβονται πίσω από διάφορα νομικίστικα τερτίπια συναινώντας και αυτές με την απραξία τους στην υπερεκμετάλλευση αυτού του εργατικού κομματιού. Δείχνοντας για ακόμη μια φορά τον ξεπεσμό του επίσημου συνδικαλισμού.
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα πάντα δραστήρια και συνεπής παρότρυνε τις συναδέλφους της να μην υποκύπτουν στην αυθαιρεσία, καθώς η εταιρεία στην οποία δούλευαν συστηματικά θησαύριζε σε βάρος των εργαζομένων υποχρεώνοντας τους να υπογράφουν λευκές συμβάσεις και τη δήλωση οικειοθελούς αποχώρησης κατά την πρόσληψη, να πληρώνονται για λιγότερες ώρες από τις πραγματικές, να μην λαμβάνουν βαρέα ένσημα που είναι το νόμιμο και άλλα πολλά. Αλλά σα να μην έφταναν όλα αυτά η εταιρεία στην οποία εργαζόταν η Κωνσταντίνα κάλεσε τις εργαζόμενες να πάρουν σαν δώρο Χριστουγέννων ποσό μικρότερο και να υπογράψουν για μεγαλύτερο. Η Κωνσταντίνα κάλεσε τις συναδέλφισσές της να μην υπογράψουν και πετάχτηκε κακήν κακώς έξω από σεκιουριτάδες. Σε ανακοίνωση του σωματείου της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Στήνουν εργοδοτικά σωματεία για να μας εκπροσωπήσουν οι Προσωπάρχες και οι υποτακτικοί των εργολάβων. Καταγγέλλουμε καθημερινά στις ελεγκτικές υπηρεσίες, στο ΙΚΑ, στα ανώτατα συνδικαλιστικά όργανα. Κατεβαίνουμε με αγωγές, ομαδικές και ατομικές. Ζητάμε στοιχεία που αφορούν τις εργασιακές μας σχέσεις και επικαλούνται προσωπικά δεδομένα!!! Όταν καταφέρνουμε, με χίλια ζόρια, να προσεγγίσουμε τα υπουργικά γραφεία για να εφαρμοστούν τα αυτονόητα δηλώνουν ‘Εμείς αναθέτουμε και πληρώνουμε τους εργολάβους για να καθαρίζουν. Με ποιους δουλεύουν, πώς δουλεύουν, είναι δική τους δουλειά, εμάς δεν μας ενδιαφέρει’».
Αλλά η εξουσία και οι κονδυλοφόροι της μας μιλούν για ειρήνη και θρηνούν για τις σπασμένες βιτρίνες. Όμως η μεγαλύτερη έκφραση βίας δεν είναι οι σπασμένες βιτρίνες αλλά η φτώχεια, η ανεργία, η άγρια εκμετάλλευση και η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, οι νεκροί και οι σακατεμένοι από τα εργατικά ατυχήματα, η καταλήστευση των ταμείων, η κρατική καταστολή και η αστυνομοκρατία, οι παρακολουθήσεις, οι κάμερες και ο χαφιεδισμός. Είναι τα δυο μέτρα και δυο σταθμά που ισχύουν για την γυναίκα-μετανάστρια-καθαρίστρια και τον τραυματισμένο Ματατζή, την Κούνεβα δεν την επισκέφθηκε κανείς επίσημος, τον Ματζούνη πρωθυπουργός-υπουργοί-αρχιεπίσκοπος-αρχηγοί κομμάτων. Αλλά είναι αυτοί οι ίδιοι που μιλούν διαρκώς για την αξία της ανθρώπινης ζωής και ας είναι τα χέρια τους βαμμένα με αίμα και χρήμα. Γι’ αυτό ας παραμερίσουμε εξουσιαστές-γραφειοκράτες συνδικαλιστές και τηλεοπτικούς διαμεσολαβητές και να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Προτού οι λαμπεροί και αστραφτερά πεντακάθαροι σταθμοί της ευταξίας αποκαλύψουν και άλλες Κωνσταντίνες…
Από τις αρχές του Δεκέμβρη όπου χιλιάδες μαθητές-τριες, φοιτητές-τριες, εργαζόμενοι-ες, άνεργοι-ες έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους σχεδόν σε κάθε μεγάλη πόλη της χώρας, η δολοφονική επίθεση στην Κούνεβα δεν είναι ένα ακόμα “μεμονωμένο” περιστατικό. Στις αρχές της χρονιάς δύο ακόμα άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους: μία μετανάστρια από τη Ρουμανία καταπλακώθηκε όταν κατέρρευσε το σπίτι που έμενε και ένας μετανάστης από το Πακιστάν βρέθηκε νεκρός σε χαντάκι στην Π. Ράλλη. Ταυτόχρονα σε όλη τη χώρα όλο το Δεκέμβρη αλλά και μέχρι σήμερα η αστυνομοκρατία και η κρατική καταστολή έχουν εξαπολύσει ένα ανελέητο κυνηγητό με συλλήψεις, ξυλοδαρμούς, προσαγωγές, ανυπόστατα κατηγορητήρια (στη Λάρισα κατηγορούν 18χρονους με βάση τον τρομονόμο), και προφυλακίσεις δεκάδων αγωνιστών.
Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες και τους κατηγορούμενους της εξέγερσης
Απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων και παύση όλων των διώξεων στους κατηγορούμενους
Αλληλεγγύη στην Κούνεβα και στον αγώνα των καθαριστριών
Αυτοοργάνωση στις γειτονιές, αυτοοργάνωση στις δουλειές
...είσαστε κάποιοι από εμάς, είμαστε κάποιοι από εσάς.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
